داستان بيژن و منيژه از جمله داستان هاي فرعي در طرح اندام وار شاهنامه است كه طرح و ساختار ويژه اي دارد. برخي محققان در پي توجيه تاريخي داستان برآمده اند و اصل داستان را مربوط به عصر اشكاني دانسته اند؛ اين در حالي است كه در اين داستان نشانه هاي اسطوره اي معناداري هست كه نمونه هاي مشابه آن در ديگر متون نيز وجود دارد. مساله ي اصلي اين است كه داستان بيژن و منيژه حاوي چه انديشه اي است كه موجب شمول و گستردگي آن گشته است؟ در عين حال، چگونه توانسته در طرح بزرگ شاهنامه جاي گيرد؟ تجزيه و تحليل ساختار داستان بر اساس روش ولاديمير پراپ نشان مي دهد ساختار اصلي داستان مبتني بر طرح آشناسازي قهرماني است. تكرار كاركردها و شخصيت هاي اصلي اين داستان در ساير داستان هاي معروف ايراني، ساختار بنيادين و غيرتاريخيِ داستان را تاييد مي كند. بررسي ژرف ساخت داستان نيز نشان مي دهد كه ساختار داستان بيژن و منيژه تحت تاثير آيين هاي باروري شكل گرفته و اشكال متنوع آن در ديگر داستان ها نيز وجود دارد. شمول و گستردگي حوزه ي جغرافيايي آن نيز به سبب همين طرح داستاني و ساختار و ژرف ساخت مشترك است.
کلید واژگان :بیژن و منیژه، ساختار، آشناسازی، آیین های باروری
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک