یکی از مؤلفه‌هایی که نقش بسزایی در بهبود کیفیت زندگی داشته و مورد تأکید محققان است، گردشگری می باشد. از این رو این تحقیق با هدف بررسی اثرات گردشگری بر کیفیت زندگی شهری انجام یافته است. روش این پژوهش توصیفی- تحلیلی می باشد و داده‌های آن از طریق منابع کتابخانه‌ای و میدانی (پرسش‌نامه) جمع آوری گردیده است. جامعه آماری تحقیق، شامل شهروندان ساکن در شهر بابک از توابع استان کرمان می‌باشد. تعداد نمونه بر اساس فرمول کوکران، 381 نفر برآورد گردید که به روش تصادفی ساده از میان شهروندان انتخاب گردید. به منظور سنجش سطح برخورداری محدوده مورد مطالعه از شاخص های کیفیت زندگی، 25 شاخص مورد بررسی قرار گرفته اند. همچنین جهت بررسی میزان تاثیرگذاری فعالیت‌های گردشگری بر هر یک از گویه های کیفیت زندگی، از تحلیل عاملی تأییدی استفاده شده و به منظور مشخص ساختن نوع رابطه گردشگری و سطح کیفیت زندگی شهروندان، از آزمون همگونی کای دو بر اساس جدول توافقی استفاده گردیده است. نتایج آزمون تحلیل عاملی تأییدی، نشان می‌دهد که فعالیت‌های گردشگری در شهربابک، موجب ارتقا و بهبود سطح کیفیت زندگی در این شهر گردیده است. همچنین نتایج آزمون همگونی کای دو مبتنی بر جداول توافقی در سطح 99 درصد اطمینان، نشان¬دهندة وجود تفاوت معنادار آماری بین گردشگری و سطح کیفیت زندگی می‌باشد. بررسی‌ها نشان می‌دهد، بر اساس میزان افزایش فعالیت گردشگران در شهربابک، تفاوت معناداری در شاخص کل کیفیت زندگی به دست آمده است. جهت این رابطه نیز مثبت برآورد شده است که نشان دهنده وجود رابطه مستقیم می‌باشد. بنابراین می‌توان گفت با افزایش میزان فعالیت گردشگران در محدوده مورد مطالعه، سطح کیفیت زندگی شهروندان نیز بهبود پیدا می‌کند.
کلید واژگان :گردشگری، کیفیت زندگی، اقتصاد شهری، شهربابک
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک