شهریار، شاعر معاصر فارسی، را می توان یکی از پیروان مکتب رمانتیسم به شمار آورد. مکتب رمانتیسم اواخر قرن هجدهم واوایل قرن نوزدهم جهان غرب را تحت تاثیر قرار داد و به جای مکتب کلاسیسم قرار گرفت. از اصول و مبانی آن می تواناهمیت دادن به تخیل و احساسات، توجه به طبیعت، دوری از زندگی شهری و روستاستایی را نام برد. در شعر شهریار،نمونه های بارزی از مکتب رمانتیسم دیده می شود؛ علاوه بر مضمون اصلی شعر او؛ یعنی عشق و توجه به احساسات انسانی،اهمیت دادن به طبیعت و زندگی ساده و باصفای روستایی نیز آمده است. روح حساس شاعر، زندگی شهری و غرق شدن درجامعه صنعتی را نمی پسندد و از آن انتقاد می کند. این انتقاد با یادآوری خاطرات خوش زندگی روستایی یا اعتراض به تغییررفتار انسان ها در جامعه مدرن صورت گرفته است. در این مقاله تلاش شده است تا به روش توصیفی تحلیلی دو مورد ازاصول این مکتب یعنی نقد تمدن جدید و دعوت به زندگی ساده روستایی در دیوان شهریار بررسی گردد.
کلید واژگان :شهریار، رمانتیسم، نقد تمدن جدید، روستاستایی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک