تنوع ژنتيکي جمعيت های ماهی کپور معمولی (Cyprinus carpio) در حوضه جنوبی دریای خزر با نمونه برداری 120 قطعه ماهي كپور معمولي از سواحل استان گلستان،مازندران و گیلان با استفاده از 10 جفت پرايمر ریزماهواره بررسی شد. نتايج بدست آمده نشان داد که 8 جایگاه ریزماهواره ای از 10 جایگاه مورد بررسی، چند شکل بودند. ميانگين تعداد آللهای مشاهده شده و موثر بترتيب 08/7 و 29/4 بود و حداکثر ناخالصی مشاهده شده و مورد انتظار بترتيب 95/0 و 92/0 محاسبه گردید. در بررسي تعادل هاردي- واينبرگ مناطق گلستان، گیلان و مازندران در تمامي جایگا‌ههاي مورد بررسي به استثنائ جایگاه Syp8 ، خارج از تعادل هاردي- واينبرگ بودند(P<0.05). بر پایه محاسبات انجام شده حداکثر FST ، (028/0) بين نمونه‌هاي گلستان و مازندران که داراي کمترين ميزان جريان ژني (4/1) است بوده و حداقل FST (004/0) بين نمونه‌هاي مازندران و گیلان با بيشترين ميزان جريان ژني (43/3) ، مشاهده گرديد. بیشترین فاصله ژنتیکی بین نمونه های منطقه گلستان و مازندران 084/0 و کمترین آن 033/0 بین نمونه های منطقه مازندران و گیلان بوده است. با توجه به نتایج بدست آمده از آزمون AMOVA و محاسبه FST و همچنین وجود تفاوت ژنتیکی معنی دار بین نمونه ها (P<0.01)، می توان عنوان نمود که جمعیت واحدی از کپور معمولی در مناطق مورد بررسی وجود نداشته و حداقل سه گروه ژنتیکی متفاوت از این گونه وجود دارد.
کلید واژگان :تنوع ژنتیکی ، ریزماهواره ، Cyprinus carpio، دریای خزر
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک