امروزه آگاهی از روند توسعه¬ روستایی و درجه توسعه¬یافتگی این نواحی پیش¬نیاز طرح¬ها و برنامه-هاي توسعه روستایی محسوب می¬شود. از این رو، اهمیت سطح¬بندي با توجه به وضع موجود و مطلوب، آن است که با شناخت تنگناها و قابلیت¬¬ها و سطوح توسعه نواحی می¬توان سطح زندگی مردم یک ناحیه را به خوبی نشان داد و به ارایه برنامه¬هایی جهت کاهش محرومیت آن نواحی پرداخت و شرایط مناسب براي توسعه¬یافتگی را مهیا نمود. در همین راستا، پژوهش حاضر با هدف ارزیابی و سنجش سطح توسعه¬یافتگی دهستان¬های شهرستان بروجرد ¬و با استفاده از روش¬های تصمیم¬گیری چندمعیاره MADM و مدل SAW صورت گرفته است. روش تحقیق در پژوهش حاضر ترکیبی از روش¬های تحلیلی و اکتشافی و مطالعات میدانی و پیمایشی است که ابتدا با استفاده از 10 شاخص در زمینه¬های اقتصادی، اجتماعی و کالبدی- زیست¬محیطی به بررسی پخشایش و ضریب پراکندگی (CV) این معیارها در سطح دهستان¬های شهرستان¬های بروجرد (شامل هفت دهستان) پرداخته، سپس با استفاده از روش¬های تصمیم¬گیری چندشاخصه (MODM) به رتبه¬بندی دهستان¬ها با استفاده از میزان برخورداری هر یک از این دهستان¬ها از شاخص¬های توسعه¬پایدار پرداخته شده است. در مدل SAW (از روش¬های تصمیم¬گیری چندمعیاره) هرچه مجموع به¬دست آمده کمتر باشد دهستان دارای سطح توسعه بالاتری نسبت به سایر دهستان¬های شهرستان بروجرد می¬باشد. در این پژوهش دهستان گودرزی با ضریب 20/15 ¬دارای سطح توسعه بالاتر و دهستان دره¬حیدری با ضریب 42/25 دارای سطح توسعه پایین¬تری می¬باشند.
کلید واژگان :توسعه¬یافتگی، مناطق روستایی، MADM، GIS ، شهرستان بروجرد.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک