سبک شناسی زبان موسیقایی شعر قاآنی شیرازی

قاآنی شیرازی از شاعران بنام سبک بازگشت ادبی است، زبان آهنگین از جمله اختصاصات زبان شعری این شاعراست که مخاطب را مجذوب خود می¬سازد. نوشتار حاضر، جستاری کوتاه در بررسی سبک¬شناسی زبان موسیقایی شعر قاآنی شیرازی است که در آن هنرنمایی¬های پنهان مزین به صنایع بدیعی شاعر، که در لفافة تصاویر ساده و قابل فهم عرضه شده، ارائه¬می¬شود. بدین¬منظور، جنبه¬های گوناگون سبک¬شناسی زبان موسیقایی شعر قاآنی شیرازی به¬روش تحلیل محتوا در سه بخش موسیقی درونی، بیرونی و کناری در تمام دیوان شاعر مورد بررسی قرار گرفته و نمونه¬های آماری لازم استخراج گردیده¬است. قاآنی در 8 قالب قصیده، قطعه، غزل، رباعی، ترکیب¬بند، ترجیع¬بند، مسمط و مثنوی طبع¬آزمایی نموده؛ امّا قصیده¬ سرایی عرصة هنری مسلّم این شاعر است. از نظر سبک¬شناسی می¬توان قاآنی را شاعر بحر هزج نامید، این بحر بالاترین بسامد را در دیوان شاعر به¬خود اختصاص داده¬است. قوافی بدیعی نقش پر¬رنگی در گوشنوازی موسیقی کناری شعر قاآنی دارد. فعل، بیشترین ردیف مورد استفادة شاعر را تشکیل می¬دهد؛ علاوه بر این، موسیقی حاصل از تکرار، تجانس¬های آوایی، جناس، ردّالصدر علی¬العجز و قلب مطلب در اشعار او نمود ویژه¬ای یافته¬است.

سبک¬شناسی، قاآنی، زبان موسیقایی¬.