به منظور بررسی اثر نیتروژن معدنی بر تغییرات فلورسانس رنگدانههاي فتوسنتزي یونجه همدانی تحت شرایط خشکی، این آزمایشبهصورت فاکتوریل در قالب طرح کاملاً تصادفی در سه تکرار اجرا شد. تیمارهاي آزمایش شامل، تنش خشکی در سه سطح 60 و 90 کیلوگرم نیتروژن در هکتار بود. نتایج نشان ، 60 و 85 درصد ظرفیت زراعی و کود نیتروژن در چهار سطح بدون کود، 30 ،35 کلروفیل کل و در سطح 5 ،a داد، اثر بر همکنش نیتروژن در خشکی در سطح یک درصد بر شاخص سبزینگی، غلظت کلروفیل ،a و کارتنوئیدها معنیدار بود. با افزایش سطوح خشکی از میزان غلظت کلروفیل b به a نسبت کلروفیل ،b درصد بر غلظت کلروفیل و شاخص سبزینگی افزایش یافت. مصرف نیتروژن نیز موجب بهبود b به a کل و کارتنوئیدها کاسته شد ولی نسبت کلروفیل ،b کلروفیل کل با مصرف نیتروژن افزایش و نسبت ،b کلروفیل ،a رنگدانههاي فتوسنتزي گردید به طوري که غلظت کلروفیل در قبل از (Fv/Fm) عملکرد کوانتومی ،(Fm) کلروفیلها و میزان کارتنوئیدها کاهش پیدا کردند. کود نیتروژن بر فلورسانس بیشینه در یک هفته بعد از تنش تأثیر معنیداري داشت، (Fv/Fm) در سه روز بعد از تنش و بر (Fv/Fm) و (Fo) تنش و بر فلورسانس کمینه در یک هفته بعد از تنش تأثیر معنیداري داشت. (Fv/Fm) و (Fo) در سه روز بعد از تنش و بر (Fm) و (Fo) تنش خشکی تنها بر 4 میلیگرم بر گرم وزنتر) و مصرف 90 کیلوگرم / کمترین و بیشترین میزان پروتئین به ترتیب در شرایط بدون مصرف نیتروژن ( 79 10 میلیگرم بر گرم وزن تر) حاصل شد. اثر متقابل نیتروژن در خشکی، روي ارتفاع ساقه و وزن خشک بوته / نیتروژن در هکتار ( 06 نیز معنیدار بود. در شرایط تنش، ارتفاع ساقه و وزن خشک بوته کاهش پیدا نمود.
کلید واژگان :ارتفاع ساقه، یونجه، عملکرد کوآنتومی.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک