چکیده :

با نگاهي گذرا به اوضاع كنوني جهان ميتوان كشورهاي جهان را به دو دسته كشورهاي توسعه يافته و درحال توسعه تقسيمبندي كرد. نكته حائز اهميت وجود شكاف فناوري در كشورهاي درحال توسعه نسبت به كشورهاي توسعه يافته ميباشد، كه باعث شكاف رقابتپذيري مابين كشورهاي درحال توسعه با كشورهاي توسعه يافته شده است. لذا ميتوان اذعان داشت، شكاف فناوري باعث پائين بودن سهم كشورهاي اسلامي از جمله كشورهاي اسلامي D8 در صادرات جهاني گرديده است. از اين رو، مطالعه حاضر به بررسي نقش متغيرهاي بنيادي نوآوري، رقابتپذيري، فعاليتهاي تحقيق و توسعه و بهرهوري نيروي كار بر صادرات كشورهاي گروه دي هشت طي دوره زماني 1980-2009 ميپردازد. نتايج اين مطالعه بيانگر وضعيت نامناسب صادرات، نوآوري و رقابتپذيري كشورهاي مورد مطالعه نسبت به كشورهاي توسعه يافته است، لذا اين كشورها بايد توجه بيشتري به متغيرهاي بنيادي از جمله نوآوري كه امروزه نقش پررنگتري در عملكرد صادرات ايفاء ميكنند، داشته باشند. بنابراين به منظور كاهش شكاف فناوري، افزايش قدرت رقابتپذيري و دستيابي به رشد اقتصادي مستمر و باثبات، بايستي با استفاده از سياستهاي كلان اقتصادي در تمركز بر مولفه هاي اقتصاد دانش و عوامل انتقالدهنده فناوري، بر عملكرد صادرات تاكيد داشته باشند.

کلید واژگان :

صادرات، نوآوري، رقابت پذيري، هزينه تحقيق و توسعه، كشورهاي اسلامي D8



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک