يكي از عوامل اصلي دستيابي به رشد و توسعه اقتصادي وجود سرمايه كافي است. معمولاً بدليل محدود بودن سرماي ههاي داخلي از سرمايه خارجي بعنوان مكملي براي تأمين مالي طر حهاي اقتصادي استفاده مي شود. از جمله انواع سرمايه خارجي، سرمايه گذاري مستقيم خارجي م يباشد كه در چند دهة اخير و با روشن شدن ماهيّت و منافع آن رقابت بين كشورها براي جذب آن بيشتر شده است. بنابراين شناخت نقاط ضعف و قوت كشورها در مسير جذب هرچه بيشتر سرماي هگذاري مستقيم خارجي ضروري ب هنظر م يرسد. از اي نرو، در اين مطالعه سعي م يشود با بررسي وضعيت متغيرهايي همچون اندازه بازار، درجه باز بودن، سرمايه انساني، كيفيت زيرساختها، اوضاع كلان اقتصادي، وضعيت حكمراني و فضاي كس بوكار، جاذب هها و دافع ههاي جذب سرماي هگذاري مستقيم خارجي در ايران طي برنام ههاي توسعه بمنظور تحقق اهداف بالادستي بويژه سند چش مانداز بيست ساله مشخص گردند. يافت هها نشان مي دهد در اقتصاد ايران م يتوان با رفع برخي موانع نهادي و زيرساختي و اصلاح ساختار كلان اقتصادي، اقدام به جذب سرماي هگذاري مستقيم خارجي نمود كه اين امر مستلزم مديريت صحيح و هدفمند منابع موجود و بالقوه است.
کلید واژگان :فضاي كسب و كار، حكمراني، جريان سرمايه گذاري مستقيم خارجي
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک