تعيين رابطه سخت رويي و انگيزه پيشرفت با احساس از موفقيت ورزشي در دانشجويان ورزشکار دانشگاه هاي ايران و عراق

هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط سخت رويي، انگيزه پيشرفت با احساس از موفقيت ورزشي در ب ين دانشجو يان ايراني و عراق ي شركت كننده در مسابقات بين دانشگاهي كرمانشاه بود. اين پژوهش از نوع تحقيقات توصيفي – همبستگي است. حجم جامعه مورد مطالعه 225 نفر بودند كه به صورت تصادفي طبقه اي 144 نفر از آن ها ( 84 دانشجوي ايراني، 60 دانشجوي عراقي) به عنوان نمونه آماري انتخاب شدند. جهت جمع آور ي اطلاعات از 3 ( پرسشنامه سخت رويي (كوباسا، 1979 ) پرسشنامه انگيزه پيشرفت (هرمانس، 1970 ) و پرسشنامه احساس از موفق يت ورزش ي (ترشر و رابرتس 1998 استفاده گرديد. جهت بررسي پايايي ابزارهاي تحقيق، تعداد 30 پرسشنامه به عنوان مطالعه مقدماتي ميان نمونه ها پخش شد و بعد از تجزيه و تحليل 0 بدست / 0 و پرسشنامه احساس از موفق يت ورزش ي 78 / 0، پرسشنامه انگيزه پيشرفت 75 / داده ها ميزان آلفاي كرونباخ براي پرسشنامه سخت رويي 86 آمد. براي تحليل آماري داده ها از آمار توصيفي و به منظور بررسي فرضيات پژوهش از آزمون همبستگ ي پيرسون و تحليل رگرس يون خط ي به روش و انگيزه پيشرفت و (p<0/ همزمان استفاده شد. نتايج تحليل داده هاي اين پژوهش نشان داد كه ب ين سخت رو يي و موفقيت ورزش ي در سطح ( 01 رابطه مثبت و معناداري وجود دارد. نتايج تحليل رگرسيون نشان داد كه سخت رويي 50 درصد و انگ يزه پيشرفت (p<0/ موفقيت ورزشي در سطح ( 01 43 درصد از تغييرات واريانس موفقيت ورزشي را تبيين مي كنند. در نهايت مي توان اذعان داشت كه افراد سرسخت توانا يي كنترل مح يط و مقابله كردن با تغييرات محيطي را دارا مي باشند و تغييرات محيطي را عامل براي رشد و نمود خود قلمداد مي كنند و جوامعي كه افراد آن داراي انگيزه نباشند، حتي با وجود امكانات عالي و شرايط مساعد طبيعي، كم تر شانس توسعه و ترقي خواهند داشت. واژگان كليدي

سخت رويي، انگيزه پيشرفت، احساس از موفقيت ورزشي، مسابقات بين دانشگاهي.