ظهور منطقه قفقاز جنوبی (همزمان با فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی) نگاه بسیاری از قدرت های منطقه ای و فرا منطقه ای را که به دنبال یافتن عرصه ای جدید برای همکاری، رقابت و تنازع در راستای به دست آوردن سهم بیشتری از قدرت و منافع در این منطقه بودند، به خود جلب کرد. اسرائیل به عنوان یکی از قدرت های فرامنطقه ای بنا به الزامات ژئوپلیتیک و ژئواکونومیک خود براساس دکترین بن گورین و دکترین خاورمیانه شیمون پرز، تمایلی جدی به حضور در این منطقه از خود نشان داده است. کشورهای منطقه نیز به خاطر مشکلات اقتصادی، سیاسی و توسعه ای خود، بهره گیری از توانایی های اسرائیل را در راستای منافع خود مفید قلمداد نموده اند. اما مسئله حائز اهمیت در این میان، قرار گرفتن این منطقه در محیط امنیتی جمهوری اسلامی ایران و تعارضات شدید هوتی- ایدئولوژیکی این کشور با اسرائیل می باشد. بطوریکه حضور و گسترش نفوذ اسرائیل در ابعاد اقتصادی، سیاسی، فرهنگی و نظامی- امنیتی به منطلۀ کاهش نفوذ و تأثیرگذاری جمهوری اسلامی ایران در پیگیری منافع ملی اش در این منطقه می باشد. بر این اساس مقاله حاضر با بهره گیری از نظریه بازی ها در روابط بین الملل به بررسی تعاملات ایران و اسرائیل در منطقه قفقاز جنوبی می پردازد و با تجزیه و تحلیل مراتب این تعاملات روابط بین دو کشور را به مثابه یک بازی برد و باخت تلقی می کند.
کلید واژگان :نظریه بازی ها، منطقه قفقاز، جمهوری اسلامی ایران، اسرائیل، امنیت ملی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک