تحقق اهداف كشاورزي از جمله تامين امنيت غذايي جامعه و ايفاي نقش موثر آن در تقويت استقلال ملي، نيازمند گذر سريع و صحيح از مرحله توليد معيشتي و سنتي به مرحله توليد صنعتي و تجاري است. از طرفي امروزه كشاورزي پايدار، به مثابه رويكردي است كه نيل بخش كشاورزي به مرحله توليد صنعتي و تجاري و تامين امنيت غذايي خانوارهاي روستايي را امكان پذير مي سازد. در پژوهش حاضر، به تحليل رابطه پايداري نظام بهره برداري خانوادگي و امنيت غذايي در هشت روستاي دهستان غني بيگلو از توابع شهرستان زنجان پرداخته ميشود. جامعه آماري اين پژوهش، شامل كل بهره برداران خانوادگي در روستاهاي مورد مطالعه است (1324N=) و براساس فرمول كوكران، 300 نفر براي تكميل پرسشنامه محاسبه و بهروش تصادفي ساده دردسترس انتخاب شدند. نوع پژوهش كاربردي و روش آن تحليلي- همبستگي است و به صورت پيمايشي-ميداني انجام شده است. روش گردآوري اطلاعات به دو صورت كتابخانه اي (اسنادي) و ميداني (پرسشنامه، مصاحبه و مشاهده عميق) است. تجزيه و تحليل اطلاعات گردآوري شده با نرم افزار SPSS 21و آزمون هاي آماري T تكنمونه اي، ضريب همبستگي پيرسون، تحليل خوشه اي و جدول توافقي كاي دو انجام گرفته است. براساس يافته ها، روند كشاورزي در روستاهاي مورد مطالعه ناپايدار است و امنيت غذايي خانوارهاي بهره برداران اين روستاها وضعيت مطلوبي ندارد (52 درصد). همچنين براساس نتايج، بين امنيت غذايي با ميانگين درآمد، وسعت قطعات اراضي كشاورزي و تنوع شغلي بهره برداران، رابطه معنادار مستقيمي وجود دارد.
کلید واژگان :امنيت غذايي، توسعه روستايي، دهستان غني بيگلو، كشاورزي پايدار
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک