جهت بررسی اثر سطوح مختلف پتانسیل ماتریک خاك بر عملکرد و اجزاي عملکرد ارقام مختلف خیار گلخانهاي در منطقه جیرفت، آزمایشی بصورت طرح بلوكهاي کامل تصادفی در قالب طرح کرت هاي یکبار خرد شده با سه تکرار طی دو سال 1392 و 1393 در یک خاك لوم رسی اجرا گردید. در این تحقیق سطوح آبیاري به عنوان عامل اصلی در سه سطح سانتیبار در شروع آبیاري) و سه رقم بذر خیار گلخانهاي به عنوان عامل فرعی (نگین I3= و 75 I2=60 ،I1= پتانسیلی ( 45 60 و 75 ، مورد مقایسه قرار گرفتند. میزان آب مصرفی در تیمارهاي پتانسیلی 45 (V و دومینوس = 3 V هیلارس = 2 ،V1= 5100 و 3900 مترمکعب در هکتار بدست آمد که میزان آب مصرفی نقطه پتانسیلی 45 ، سانتیبار به ترتیب 6300 سانتی بار با شرایط استفاده از تشت تبخیر، 18 درصد کمتر بود. نتایج نشان داد که شاخص هاي عملکرد، سطح برگ، ارتفاع 0 درصد و / 2 درصد، 2 درصد، 2 درصد، 73 / بوته، طول و قطر میوه در سطح پتانسیلی 60 سانتیبار، به ترتیب به میزان 7 2/3 درصد نسبت به سطح پتانسیلی 45 سانتیبار کاهش یافت، با این وجود صرفه جویی 1200 مترمکعب آب و افزایش 6/ 22 درصدي کارآیی مصرف را در پی داشت. از طرف دیگر عملکرد و کارآیی مصرف آب در رقم دومینوس به ترتیب 2 13 درصد نسبت به رقم هیلارس بیشتر بود. بر اساس نتایج، / 6 درصد و 7 / 13 درصدنسبت به رقم نگین و 4 / درصد و 2 سطح پتانسیلی 60 سانتیبار اعمال شده در رقم دومینوس در سیستم آبیاري قطرهاي میتواند در افزایش عملکرد، کارآیی مصرف آب و سطح زیرکشت خیار گلخانهاي نقش مؤثري داشته باشد.
کلید واژگان :آبیاري قطرهاي، جیرفت، نقاط پتانسیلی، شاخص هاي رشد، کارآیی مصرف آب.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک