توزیع مناسب فضاهای سبز شهری در تمامی محلات شهرها علاوه بر برقراری عدالت اجتماعی برای دستیابی عادلانۀ همۀ شهروندان، باعث خلق فضاهای سبز فعال، با بازدهی زیست‌محیطی مستمر می‌شود. این پژوهش با استفاده از تحلیل سرانه‌های موجود و قیاس آن با سرانه‌های استاندارد، مقدار مساحت فضاهای سبز مورد نیاز برای تمامی محلات کلان‌شهر تبریز را برآورد نموده و همچنین با استفاده از تحلیل شبکه معابر کلان‌شهر تبریز، میزان دسترسی به پارک‌های محله‌ای را در قالب زمان دسترسی پیاده تحلیل نموده و پهنه‌هایی را که خارج از شعاع دسترسی شهروندان هستند، برآورد نموده تا برای برنامه‌ریزی‌های آتی مدیران و مسئولین شهری در نظر گرفته شود. مطابق نتایج به‌دست‌آمده مناطق ۹، ۵، ۷ به‌ترتیب دارای بیشترین سرانۀ فضاهای سبز می‌باشد و نیز مناطق ۵، ۷ و ۳ شهرداری تبریز، به‌ترتیب دارای کمترین دسترسی به پارک‌های محله‌ای می‌باشند. این نتایج بیانگر عدم تعادل اکولوژیک در سطح شهر می‌باشد.
