چکیده :

امروزه جهت ارائه تصويري گويا از نظر سيماي شهري و همچنين تخصيص فضاي شهري به كاربردهاي مختلف موردنياز در طي زمان و در جهت رسيدن به اهداف توسعه ي شهري ارزيابي چگونگي كاربري اراضي شهري امر مهمی به شمار می رود چرا که نشان دهنده نقاط قوت و ضعف در کمیت و کیفیت کاربری اراضی شهری می باشد، مطالعه دیدگاه های مختلف در مورد کاربری اراضی شهری نشان می دهد که دیدگاه توسعه پایدار به کاربری اراضی از اهمیت شایانی برخوردار می باشد چرا که به لحاظ ساختاری بر اصل عدالت در توزیع فضایی کاربری ها در شهر تأکید می کند هدف این پژوهش تحلیل و ارزیابی کمی و کیفی کاربری اراضی شهری با تاکید بر پایداری کاربری مسکونی در شهر سامان می باشد، روش این پژوهش توصیفی تحلیلی می باشد، در این پژوهش جهت ارزیابی کمی کاربری ها به مقایسه وضع موجود و طرح تفضیلی پرداخته شده است و جهت ارزیابی کیفی کاربری ها ازدو ماتریس سازگاری و همجواری مطلوب کاربری های شهری با کاربری مسکونی، از توابع نرم افزار ARCGIS و مدل تحلیل شبکهANP استفاده گردیده است یافته های پژوهش حاکی از آن است که گرچه به لحاظ کمی کاربری مسکونی در شهر سامان سرانه مطلوبی دارد اما به لحاظ کیفی کمبود خدمات شهری امری محسوس می باشد و عدم تعادل فضایی و نابرابری در توزیع خدمات شهری و کاربری ها در نواحی جهارگانه این شهر مشهود می باشد.

کلید واژگان :

ارزیابی کمی و کیفی، کاربری اراضی، توسعه پایدار، شهر سامان.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک