مقدمه: خوددلسوزی یک مفهوم جدید در روان‌شناسی شخصیت است که بر اساس ایده‌های مورد بحث در عقاید بودایی پایه‌ریزی شده است. پژوهش حاضر با هدف پیش‌بینی خودکارآمدی و حرمت خود بر اساس خوددلسوزی انجام‌شده است. روش: طرح پژوهش، توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری شامل تمامی دانشجویان دانشگاه گیلان در سال تحصیلی 94-1393 بودند که از بین آن‌ها نمونه‌ای به حجم 320 نفر با استفاده از روش نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و به مقیاس‌های خوددلسوزی (نف، 2003)، خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1982) و حرمت خود (روزنبرگ، 1965) پاسخ دادند. نتایج: نتیجه تحلیل همبستگی نشان داد خوددلسوزی با خودکارآمدی و حرمت خود، همبستگی مستقیم و معناداری دارد (0.01>P). نتایج تحلیل رگرسیون گام‌به‌گام نشان داد از بین خرده‌مقیاس‌های خوددلسوزی، دو خرده‌مقیاس خودداوری و خودمهربانی قادرند 25 درصد از تغییرات خودکارآمدی را تبیین کنند. همچنین سه خرده‌مقیاس خودداوری، خودمهربانی و ویژگی مشترک انسانی قادرند 13 درصد از تغییرات حرمت خود را تبیین کنند. بحث و نتیجه‌گیری: نشان می‌دهد که خوددلسوزی در پیش‌بینی خودکارآمدی و حرمت خود دانشجویان اهمیت ویژه‌ای دارد.
کلید واژگان :خوددلسوزی، خودکارآمدی، حرمت خود
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک