چکیده :

با توجه به استقرار 9 / 25 درصد جمعیت كشور در روستاها و نقش بسزایی كه روستاها در تأمین امنیت غذایی، تولید مواد اولیه صنایع، افزایش ارزش افزوده و اشتغال و كاهش فقر دارند؛ بررسی مسائل روستاییان از اهمیت والایی برخوردار است . همچنین با توجه به اشتغال بخش اعظم روستاییان در فعالیتهای كشاورزی مسلماً یکی از كانالهای مؤثر بر كاهش فقر روستایی افزایش ارزش افزوده بخش كشاورزی از طریق افزایش انباشت تحقیق و توسعه داخلی و خارجی است، لذا هدف پژوهش حاضر بررسی تأثیر انباشت هزینه تحقیق و توسعه داخلی و خارجی )سرریز تحقیق و توسعه از كانال واردات( بخش كشاورزی بر فقر مناطق روستایی ایران طی سالهای 1390 - 1350 است. این پژوهش دارای رویکردی تحلیلی توصیفی است و با استفاده از ابزارهای متداول اقتصاد سنجی به تخمین معادله فقر روستایی می – - پردازد. نتایج نشان میدهد یک درصد افزایش در تأثیر متقابل نسبت سرمایه انسانی به شاغلین با انباشت هزینه تحقیق و توسعه داخلی منجر به كاهشی به میزان 73 / 1 درصد و یک درصد افزایش در تأثیر متقابل نسبت سرمایه انسانی به شاغلین با انباشت هزینه تحقیق و توسعه خارجی منجر به افزایشی به میزان 36 / 3 درصد در فقر نسبی مناطق روستایی میگردد. با توجه به جایگاه فعالیتهای تحقیق و توسعه و سرمایه انسانی در تحول فناوری و كاهش فقر در مناطق روستایی لازم است از طریق هماهنگی مابین سیاستهای كلان اقتصادی شاهد گسترش بازار سرمایه انسانی و ایجاد انگیزه در فعالین بخش خصوصی جهت گسترش بازار تحقیق و توسعه داخلی بوده و همچنین، باید از طریق واردات هدفمند نهادهها و كالاهای واسطهای و سرمایهای بخش كشاورزی و انتخاب صحیح شركای تجاری، شاهد افزایش جذب سرریز تحقیق و توسعه شركای تجاری باشیم.

کلید واژگان :

فقر روستایی، تحقیق و توسعه داخلی، سرریز تحقیق و توسعه، سرمایه انسانی.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک