وجود سرمایهی اجتماعی کلید تداوم حیات شهروندی است و فقدان سرمایه اجتماعی مانع اساسی در شکلگیری بستری مبتنی بر مدیریت شهری توانمند، پاسخگو و کارآمد محسوب میشود. در این راستا پژوهش حاضر، با هدف اصلی ارزیابی و اولویتبندی میزان سرمایه اجتماعی در نواحی یازدهگانه شهر بناب صورت پذیرفته است. نوع تحقق کاربردی بوده، روش بررسی آن توصیفی ـ تحلیلی است. بر این اساس، جامعه مورد مطالعه در این پژوهش 84654 نفر ساکن در 11 ناحیه اصلی شهر بناب بوده است. جمعآوری دادهها از طریق پرسشنامه بوده که با استفاده از فرمول کوکران حجم نمونه 500 نفر و به روش تصادفی ساده طبقهبندی انتخاب شده است. تجزیهوتحلیل دادهها با استفاده از مدلهای AHP و TOPSIS و GIS صورت گرفته است. نتایج حاصل از پیادهسازی گامهای مختلف مدل تاپسیس نشان میدهد که به جهت سطحبندی وضعیت سرمایه اجتماعی در نواحی یازدهگانه بناب تفاوت آشکار وجود دارد. بر اساس نتایج پژوهش نواحی زرگران، داش کورپی، کوچه قم، مهرآباد و خانم باغی که از نظر طبقات اجتماعی و اقتصادی و کالبدی در سطح بالاتری قرار دارد، نسبت به سایر نواحی دارای وضعیت مطلوبتری هستند. همچنین نواحی گزاوشت (با ضریب 3685/0)، تنگه کوچه غربی (با ضریب 3689/0) و تنگه کوچه شرقی (با ضریب 3877/0) از کمترین میزان سطح سرمایه اجتماعی برخوردار است و در این نواحی شاخصهای امنیت و اعتماد در حد پایین قرار دارد، لذا ارائه طرحهای امنیتی و گسترش نظارت بر این نواحی، تبلیغات و فرهنگسازی در جهت ارتقای سطح اعتماد و مشارکت عمومی میتواند از جمله این راهکارها باشد.
کلید واژگان :سرمایه اجتماعی؛ شهرهای میانه اندام؛ فرآیند تحلیل سلسله مراتبی؛ بناب
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک