زمینه مطالعه: استخوانچ ههای گوش میانی دارای نقش بسیار اساسی در انتقال صوت به گوش داخلی و در نتیجه در درک اصوات می باشند و با توجه به اینکه مطالع های در زمینه مورفولوژی و مورفومتری استخوانچ هها در دوره جنینی گوسفند یافت نشد این مطالعه صورت گرفت. هدف: مطالعه مورفولوژیکی و مورفومتریکی استخوانچ ههای گوش میانی در دوره جنینی گوسفند ماکویی. روش كار: تعداد 8 عدد جنین گوسفند بین 91 تا 117 روزه از کشتارگاه صنعتی ارومیه جمع آوری گردید. بعد از جدا نمودن سر، استخوانچه های گوش میانی از حباب صماخی خارج گردیدند و هر یک از استخوانچه ها بطور جداگانه و با استفاده از استرئومیکروسکوپ از نظر آناتومیكی مورد ارزیابی قرار گرفتند سپس پارامترهایی از قبیل شکل ظاهری، ابعاد و زوائد هر یک از استخوانچه ها انداز ه گیری گردیدند. نتایج: یافته های آناتومیكی نشان دادند که در داخل حفره صماخی به ترتیب از سمت خارج به داخل استخوانچه های چکشی، سندانی و رکابی قرار دارند. در استخوانچه چکشی، زائده قدامی وجود ندارد ولی در محل این زایده یک ورقه استخوانی پهن که در حد فاصل بین سر و زائده عضلانی استخوانچه چکشی قرار دارد و به حلقه صماخی مداومت می کند، قرار دارد. در استخوانچه سندانی، استخوانچه عدسی شکل وجود ندارد. در استخوانچه رکابی، زائده عضلانی وجود ندارد و در محل اتصال سر استخوانچه رکابی به پایک خلفی این استخوانچه، سطح مشخصی برای اتصال تاندون انتهایی عضله رکابی وجود دارد. نتیجه گیری نهایی: در این مطالعه، آناتومی استخوانچه های گوش میانی همانند گوش میانی سایر حیوانات بوده ولی یکسری اختلافات در آناتومی این استخوانچه ها در جنینهای مورد مطالعه مشاهده شد که می تواند در نحوه تکامل این استخوانچه ها و روند ایجاد و تشخیص ناهنجاریهای گوش میانی مورد استفاده قرار گیرد. داد ه های بدست آمده با استفاده از ANOVA یکطرفه و تست تعقیبی Tuckey آنالیز شدند.
کلید واژگان :آناتومی، استخوانچه های گوش میانی، جنین گوسفند، مورفومتری
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک