بررسی رابطه استراتژی‌های سازمانی و سبک‌های مدیریت تعارض (مورد مطالعه: فرماندهی انتظامی استان مازندران)

تعارض سازمانی به عنوان یکی از متغیرهایی که به نوعی در تمام موانع فوق حضور دارد، اگر به درستی هدایت نشود می‌تواند سد مهمی در راه اجرای استراتژی‌های سازمانی باشد. لذا شناخت سطح تعارض سازمانی و مدیریت صحیح آن می تواند در اجرای اثربخش استراتژی‌های سازمانی موثر واقع شود .هدف از این مطالعه بررسی رابطه استراتژی‌های سازمانی و سبک‌های مدیریت تعارض است. پژوهش حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش پژوهش توصیفی، همبستگی محسوب می‌گردد. به منظور گردآوری داده‌ها از ابزار پرسشنامه استاندارد استراتژی سازمانی مایلز و اسنو(۱۹۷۸) و پرسشنامه استاندارد مدیریت تعارض رابینز(1994) استفاده شده است. جامعه آماری این پژوهش، شامل کلیه کارکنان ستاد فرماندهی انتظامی استان مازندران به تعداد 485نفر بوده که نمونه آماری براساس فرمول کوکران 214 نفر می¬باشد. روايی پرسشنامه‌ها به وسیله اساتید محترم مورد تایید قرار گرفت و پایايي آن با استفاده از فرمول آلفای کرونباخ به ترتیب برای پرسشنامه مدیریت تعارض 90/0 و پرسشنامه استراتژی‌های سازمانی 84/0 به دست آمد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از آزمون آماری همبستگی، رگرسیون و آزمون فریدمن با استفاده از نرم افزار SPSS استفاده شده است. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آزمون ضریب همبستگی و رگرسیون و فریدمن استفاده شده است. نتایج آزمون نشان می‌دهد که سبک های مدیریت تعارض رابطه معناداری با استراتژی‌های سازمانی و مولفه‌های آن(استراتژی آینده¬نگر، تحلیلی و واکنشی) دارد. همچنین براساس آزمون فریدمن، تحلیلی باضریب 89/2در اولویت اول قراردارد، در نتیجه بیش‌ترین رابطه را با مدیریت تعارض دارد و در ادامه واکنشی یا تدافعی باضریب 72/1 دراولویت دوم و آینده نگر با ضریب 39/1 در رتبه سوم و پایانی قرار دارد. در نتیجه کم‌ترین رابطه را بر مدیریت تعارض دارد.

استراتژی‌های سازمانی، سبک های مدیریت تعارض، کارکنان، مازندران.