در دهه های اخیر توسعه فیزیکی و رشد جمعیتی شهرهاي ایران بسیار سریع و شتابنده عمل کرده است بطوریکه رشد و گسترش شهرها به صورت نوعي معضل، يا مسئله درآمده و لزوم توجه به مسائل شهري و بويژه مسائل كالبدي آن در قالب چارچوبي علمي، اهميت و ضرورت يافته است. در این راستا پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی بر آن است تا با ارزیابی توسعه کالبدی شهرها به فراهم کردن اطلاعات تحلیلی در زمینه ابعاد مختلف رشد و توسعه كالبدی شهر، ماهيت مسائل و عواقب ناشي از آن بپردازد. در این پژوهش شهر دامغان به عنوان نمونه مطالعاتی مورد بررسی قرار می گیرد، جمعیت شهر در طی 55 سال، بیش از 6 برابر و همچنین مساحت آن بیش از 15 برابر رشد داشته است. اطلاعات گردآوری شده به روش اسنادی، به کمک تکنیک های درجه تجمع، ضریب جینی و ضریب آنتروپی مورد تحلیل قرار گرفته است. نتیجه حاصل از مطالعه الگوی توسعه کالبدی شهر بیان می دارد که با گذشت زمان هرچه به سال 1390 نزدیک شده ایم، توسعه شهر به سوی پراکندگی و پراکنش افقی نیل داشته است.
کلید واژگان :جمعیت، شهر، توسعه کالبدی، درجه تجمع، ضریب جینی، ضریب آنتروپی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک