نقش کلیدی کرم پرتار Perinereis nuntia در رسیدگی جنسی میگوهای خانواده پنائیده، اهمیت دست یابی به تکنیک زیستی تکثیر و پرورش اقتصادی این گونه را در آبزی پروری آشکار می نماید. در تحقیق حاضر اثر چهار تیمار شوری مختلف شامل سطوح شوری 0، 10، 20 و 35 قسمت در هزار بر میزان رشد و درصد بازماندگی این گونه از کرم پرتار در یک دوره پرورشی سه ماهه بررسی شد. تعداد 480 کرم پرتار با میانگین وزن اولیه 020/0± 409/0 گرم ، با جیره غذایی جلبک سبز انترومورفا flexuosa (Enteromorpha)Ulva به مدت 12 هفته پرورش داده شدند. نتایج آزمایش بیانگر تأثیر معنی دار سطح شوری آب بر میزان وزن نهایی و درصد بازماندگی کرم پرتار بود (05/0>P). در شوری صفر قسمت در هزار در پایان دوره آزمایشی تمامی کرم ها تلف شدند. در شوری های 20 و 35 قسمت در هزار وزن نهایی و درصد بازماندگی بیشتری نسبت به تیمار شوری 10 قسمت در هزار دیده شد (05/0>P). با توجه به بیشتر بودن وزن نهایی و درصد بازماندگی در شوری های 20 و 35 قسمت در هزار می توان بسته به شرایط کارگاه و توان دسترسی به آب شور، آب با شوری 20 تا 35 قسمت در هزار را جهت پرورش کرم پرتار Perinereis nuntia پیشنهاد نمود.
کلید واژگان :کرم پرتار Perinereis nuntia، شوری، جلبک سبز، پرورش، بازماندگی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک