اگرچه شروع فعالیت هر بنگاه جدید، موجبات اشتغال تعداد زیادی از نیروی انسانی را در پی دارد، اما، تنها ايجاد بنگاه بيانگر اشتغال‌زايي و الزاماً گامي در‌راستاي حل معضل بيکاري نمی‌باشد. بلکه، دوره حیات قابل قبول بنگاه‌ها عامل اساسی در ایجاد اشتغال مؤثر توسط آنها محسوب می‌گردد. از این‌رو، بررسي نقش دوره حیات بنگاه‌های جدیدالورود در تغییرات اشتغال ایجادشده توسط آنها هدف اصلي اين پژوهش را تشکيل مي‌دهد. برای این منظور، بررسی کلیه بنگاه‌های جدیدالورود صنعت نساجی (ده نفرکارکن و بیشتر) طی سال‌های 84-1375 مدنظر قرارگرفته و به‌عبارتی تمام بنگاه‌های جدیدالورود این صنعت به عنوان جامعه آماری تحلیل گردیده است. در این مطالعه برای تعیین دوره حیات، از مدل شکست نسبی، تعيين تغييرات خالص اشتغال بنگاه‌ها و مقایسه آنها استفاده شده است. نتايج بدست‌آمده نیز بيانگر آن است که بنگاه‌هاي کوچک و متوسط تنها زماني مي‌توانند به عنوان ايجادکنندگان اصلی شغل تلقي‌گردندکه بتوانند در سه‌سال ابتدايي ورود به بازار به حيات اقتصادي خود ادامه دهند. از نظرسياست‌گذاري اين يافته بدان معنا است که حمايت از بنگاه‌هاي کوچک و متوسط در دوران نوزادي براي تأمين حيات بيش از ايجاد آنها براي ايجاد اشتغال اهميت مي‌يابد.
کلید واژگان :دوره‌حيات، بنگاه‌هاي جديدالورود، بنگاه‌هاي کوچک و‌متوسط، تغييرات اشتغال، صنعت نساجي
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک
جزئیات مقاله
- کد شناسه : 3142100624883529
- سال انتشار : 1390
- نوع مقاله : پذیرفته شده در مجلات علمی و پژوهشی
- زبان : فارسی
- محل پذیرش : فصلنامه توسعه کارآفرینی، سال چهارم، شماره چهاردهم، زمستان 1390، از ص 67-86.
- برگزار کنندگان :
- ISSN :
- تاریخ ثبت : 1393/10/21 23:27:28
- ثبت کننده : هانیه پوشدوزباشی
- تعداد بازدید : 344
- تعداد فروش : 0