هدف : فشارهای ناشی از جنگ می تواند شکل گيری و رشد هويت فرزندان جانبازان به ويژه دختران نوجوان را به مخاطره اندازد ، لذا هدف از اين پژوهش تعيين اثربخشي آموزش گروهي شيوه هاي حل مساله بر کاهش بحران هويت نوجوانان دختر ( فرزندان جانبازان ) با توجه به ویژگی های دموگرافیکی ( پایه تحصیلی و میزان درآمد خانواده ) می باشد . مواد و روشها : روش پژوهش از نوع آزمايشی است . ابتدا در مرحله پيش آزمون پرسشنامه هويت شخصی و مشخصات دموگرافيک بر روي 100 دختر نوجوان فرزند جانباز اجرا شد . از بين افرادي که بالاترين نمره را در این آزمون کسب کرده بودند ، به صورت تصادفي منظم 15 نفر به عنوان گروه آزمايش و 15 نفر به عنوان گروه کنترل انتخاب شدند . سپس برنامه آموزش گروهی شيوه های حل مساله برای گروه آزمايش به تعداد 10 جلسه 1.5 ساعته اجرا شد . تعداد گروه آزمايش به 11 نفر تقليل يافت و در نهايت 22 نفر مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند . پس از پايان جلسات آموزش ، پرسشنامه هويت شخصی و مشخصات دموگرافيک در مرحله پس آزمون برای هر دو گروه آزمايش و کنترل اجرا شد و نتايج اين دو مرحله با هم مقايسه شده و تجزيه و تحليل شدند . نتایج : براي تجزيه و تحليل داده ها از کواريانس استفاده شد . نتايج تحليل نشان داد که بين گروه آزمايش و گروه کنترل در رابطه با تأثیر آموزش حل مسأله بر بحران هویت تفاوت معني دار وجود دارد ( 0.0001> p ) . اما اثربخشی آموزش با توجه به تأثیر ویژگی های دموگرافیک معنادار نمی باشد . بحث : بر اساس يافته هاي اين پژوهش مي توان نتيجه گرفت که آموزش گروهي شيوه هاي حل مساله بر کاهش بحران هويت نوجوانان دختر ( فرزندان جانبازان ) موثر بوده است و آموزش به يك ميزان ( بدون دخالت ویژگیهای دموگرافیکی پایه تحصیلی و میزان درآمد ) بر افراد تاثير داشته است .
کلید واژگان :حل مساله ، بحران هويت ، نوجوانان دختر ، فرزندان جانبازان .
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک