پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه سرمایه اجتماعی و آگاهی ترافیکی، با نظم¬گریزی عابران پیاده در شهر یاسوج، انجام شده است. روش به کار گرفته شده در این تحقیق که در سال 1392 انجام شد، پیمایش و ابزار آن پرسشنامه بوده است. جامعه¬ی آماری کلیه شهروندان 60- 18 ساله بودند که در بازه¬ی زمانی دو ماه قبل از اجرای پژوهش به عنوان عابر پیاده در ترافیک شرکت داشته¬اند. در مجموع 479 نفر به عنوان حجم نمونه تعیین و با استفاده از روش نمونه¬گیری چند مرحله¬ای انتخاب شدند. مقیاس¬های نظم¬گریزی و آگاهی ترافیکی عابران پژوشگر ساخته و دارای اعتبار محتوی هستند که برای سنجش پایایی آنها از همسانی درونی به روش کودر و ریچاردسون، استفاده گردید. برای سنجش سرمایه اجتماعی نیز از تلفیق دو پرسشنامه¬ی چن و همکاران، و گروتائرت و دیگران، استفاده شد. بر اساس نتایج توصیفی تحقیق، نرخ نظم-گریزی ترافیکی در بین عابرین بسیار بالا بوده است. و بر اساس نتایج تحلیلی این پژوهش بین سرمایه اجتماعی وآگاهی ترافیکی و سن عابران، با نرخ نظم¬گریزی آنان رابطه معناداری وجود دارد. نتیجه¬گیری اساسی پژوهش حاضر این است که با افزایش سطح سرمایه اجتماعی و آگاهی ترافیکی، نرخ نظم¬گریزی، عابران پیاده کاهش می¬یابد.
کلید واژگان :عابران پیاده، نظم گریزی ترافیکی، سرمایه اجتماعی، آگاهی ترافیکی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک