هدف پژوهش حاضر بررسی نقش میانجی توانمندسازی روان شناختی کارکنان در رابطة میان مدیریت اثربخش و تعاایی ساازمانی اسات . این پژوهش از نظر هدف کاربردی، و بر اساس شیوة گردآوری داده ها توصیفی از نوع پیمایشای اسات . جامعاة آمااری پاژوهش را هماة کارکنان دانشگاه های شهرستان همدان تشکیل می دهند، که بر اساس فرماو کاوکران بارای جامعاة نام،ادود، 930 کارمناد باه روش تصادفی از چهار دانشگاه شهرستان همدان )بوعلی سینا، علوم پزشکی، صنعتی و آزاد اسلامی( انتخاب شدند. جهت گردآوری داده ها ساه پرسشنامه به کار گرفته شد. تجزیه وت،لیل داده ها با روش ت،لیل عاملی تأییدی و مد سازی معادلات ساختاری با نرم افزارهای LISREL و SPSS انجام گرفت. نتایج ت،لیل روابط ساختاری نشان داد مدیریت اثربخش با سازه های توانمندسازی با ضرایب مسیر بالا رابطاه دارد که می تواند عاملی مؤثر و قدرتمند برای توانمندسازی روان شناختی کارکنان م،سوب شاود و باه ترتیاب، بار ابعااد احسااس شایساتگی، احساس مؤثربودن، آزادی عمل و احساس معناداری کارکنان بیشترین تأثیر را دارد. همچنین، نتایج نشان داد رابطة علّی بسیار قوی میان ابعاد توانمندسازی روان شناختی کارکنان و تعایی سازمانی وجود دارد و ابعاد احساس شایستگی و مؤثرباودن بار تعاایی ساازمانی تاأثیری قوی تر دارد.
کلید واژگان :تعایی سازمانی، توانمندسازی روان شناختی، کارکنان، مدیریت اثربخش، منابع انسانی
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک