بررسی تنگناها و موانع توسعه گردشگری در مناطق مرزی (مطالعه موردی : شهرستان زهک)

گردشگری در مناطق مرزی از مهم¬ترين فعاليت¬هایی است که می¬تواند این مناطق را از انزوای جغرافیایی بیرون براند و به‌اصطلاح از حاشیه به درون متن سوق دهد و اوضاع سياسی، اقتصادی، فرهنگی و روش زندگی ساکنان این مناطق را دگرگون سازد. بااین‌وجود در ایران‌زمین هنوز از پتانسیل‌های بالای گردشگری مناطق مرزی، جهت نیل به توسعه پایدار استفاده نشده است. بنابراین هدف از تحقیق حاضر بررسی موانع توسعه گردشگری شهرستان مرزی زهک می¬باشد. روش انجام تحقیق توصیفی- تحلیلی و از نوع کاربری است. جامعه نمونه نیز سه گروه می¬باشند. گروه اول سرپرستان خانوارهای این شهرستان هستند. با توجه به روش نمونه¬گیری خوشه¬ای تعداد 125 خانوار در این گروه به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. گروه دوم کارشناسان و مسئولان شهری هستند که 12 نفر با روش نمونه¬گیری هدفمند به‌عنوان نمونه انتخاب گردید. گروه سوم، گردشگران هستند که با استفاده از نمونه‌گیری غیر احتمالی ساده و آسان تعداد 40 نفر به‌عنوان نمونه انتخاب گردید و پرسشنامه¬ها میان آن‌ها توزیع شد. سپس برای تحلیل داده¬ها از آزمون تحلیل عاملی به کمک نرم‌افزار SPSS و نرم‌افزار Excel 2010 بهره برده شد. نتایج عمده چالش¬های توسعه گردشگری در محدوده موردمطالعه به ترتیب اولویت عبارت‌اند از : اجتماعی- فرهنگی 8 .81% درصد، اقتصادی 78% درصد، کالبدی- فیزیکی 77% درصد، مدیریتی و برنامه‌ریزی 74% درصد، و جغرافیایی و محیطی 68% درصد. درنهایت برای بهبود و توسعه صنعت گردشگری شهرستان زهک پیشنهادهایی ارائه گردید.

توسعه، گردشگری، مناطق مرزی، شهرستان زهک.