تحلیل جامعه شناختی برابری جنسیتی در رویکردها و اهداف توسعه انسانی

در یکی دو قرن اخیر مسئله‌ی حضور زنان در اجتماعی در جوامع معاصر برجستگی و نمود خاصی یافته است. تغییر در نگرش به زنان بدون تردید مقدمه‌ای هرگونه تغییر در رابطه با وضعیت زنان در جوامع مختلف است. از این منظر، گذار به وضعیت برابری جنسیتی مستلزم تغییر در نگرش‌ها نسبت به نابرابری جنسیتی و لوازم و عناصر آن دانسته می‌شود. مطالعه­ی حاضر در راستای شناسایی وضعیت نگرش به زنان در ایران با توجه خاص به تغییرات ناشی از آن مبتنی بر شاخص‌های توسعه­ی انسانی سازمان‌یافته است. داده‌های مورد استفاده برای آزمون فرضیه­ی اصلی تحقیق از مجموعه داده‌های پیمایش جهانی ارزش‌ها WVS، موج پیمایش سال‌های 2005 تا 2008 اخذ شده است. این پیمایش در ایران در سال 2007 با 2667 نمونه­ی آماری انجام شده است. با توجه به وضعیت داده‌ها، تحلیل نوشتار حاضر مبتنی بر 21 استان از مجموع استان‌های ایران بوده است و با در نظر گرفتن استان‌های خراسان جنوبی و شمالی که داده‌های آنها در استان خراسان رضوی ادغام شده‌اند. تحلیل‌های پژوهش حاضر بر حسب 19 استان باقیمانده صورت پذیرفته است. یافته‌ها حاکی از ارتباط معنی‌دار میان وضعیت شاخص توسعه­ی انسانی (HDI) و زیرمجموعه‌های آن یعنی درآمد سرانه، امید به زندگی و سطح آموزش با نگرش به زنان در ابعاد مختلف است؛ همچنین نتایج رگرسیونی نشان می‌دهند که شاخص توسعه­ی انسانی به تنهایی بیش از 4/35 درصد از واریانس نگرش مثبت به زنان در استان‌های ایران را تبیین می‌کند.

توسعه‌ی انسانی؛ فرهنگ؛ زنان؛ برابری جنسیتی