هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسي رابطه تجربيات معنوي و هوش هیجانی با ميزان تاب¬آوري در بين دانشجويان دانشگاه سمنان در نیمسال اول سال تحصيلي 94-95 انجام شد. روش: پژوهش حاضر از نوع توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری دانشجویان دانشگاه سمنان (13089 نفر) که با استفاده از فرمول کوکران نمونه¬ای به تعداد (384 نفر) با روش نمونه¬گیری تصادفی طبقه¬ای انتخاب گردیدند. ابزارهاي اندازه گيري شامل پرسش نامه هاي تجربيات معنوي غباري بناب، غلامعلی و محمدی(1384) ؛ تاب آوري (CD-RISC)كانر و ديويدسون (2003) و هوش هیجانی شات و همکاران (1998) بود. برای بررسی این رابطه از روش های آماری همبستگی پیرسون، رگرسیون گام به گام، استفاده شد. یافته ها: نشان داد که بين تجربيات معنوي و هوش هیجانی با تاب آوري رابطه معناداري وجود دارد؛ همچنین هوش هیجانی و تمامی مؤلفه هاي تجربيات معنوي (به جز تجربیات سلبی) می توانند تاب آوری را پیش-بینی کنند. نتیجه گیری: دانشجویانی که از تجربيات معنوي بيشتر و هوش هیجانی بالاتری برخوردار باشند، تاب و تحمل بيشتري در مقابل سختي ها و مشكلات زندگی و تحصیلی و تاب آوري بیشتری در برابر شرایط پر خطر خواهند داشت.
کلید واژگان :
تجربیات معنوی، هوش هیجانی، تاب آوری دانشجویان، دانشگاه سمنان
