تحولات ژئومورفولوژيكي پلاياي ميقان در كواترنر

ايران كشوري است كه در بخش هاي داخلي آن، شواهد ژئومورفولوژيكي متعددي را از تغييرات اقليمي به صورت تناوب اقليم خشك و باراني دارا است. درياچه ميقان، يكي از بسترهايي است كه اين شواهد را به صورت سطوحي از رسوبات آواري و تبخيري حفظ كرده است. اين درياچه، حوضه آبريز خود به مساحت حدود 5528 كيلومترمربع را زهكشي مي كند و در حال حاضر داراي اقليمي خشك، با تبخير بي ش از بارش است . شرايط اقليمي و هم چنين شرايط زمين شناسي آن سبب شده است كه اين درياچه به شكل پلايا تحول يابد. درحالي كه بسترهاي سيلابي اطراف درياچه، حكايت از اقليم با بارش بيشتر را در اين حوضه، دارد . اين پژوهش باهدف شناسايي تغييرات درياچه ميقان انجام شده است. از نقشه هاي توپوگرافي و ETM+ 1:50000 ،مدل رقومي ارتفاع منطقه در مقياس 1:50000 تصاو ير ماهواره اي نقشه زمين شناسي 1:50000 و مشاهدات ميداني استفاده شده است. تكنيك تحليل ، IRSP6 مؤلفه هاي اصلي براي شناسايي سطوح اطراف درياچه انجام شده است و نتايج آناليز به كمك مشاهدات ميداني و نمونه گيري هاي موجود، ارزيابي شده است. نتايج به دست آمده نشان داد كه درياچه ميقان در آخرين دوره سرد، باران بيشتري دريافت نموده است و مساحتي معادل 129 كيلومترمربع را داشته است. به دليل وجود كاني هاي تبخيري ازجمله كلسيت، ژيپس و هاليت در بستر زمين شناسي حوضه و با تغيير اقليم، كاهش بارش و افزايش تبخير، درياچه كوچك تر شده و كاني هاي تبخيري بر اساس ميزان حلاليت خود رسوب نموده اند و سطوح آهكي، گچي و نمكي را در اطراف درياچه تشكيل داده اند و درياچه ميقان به صورت پلايا تحول يافته است . در هريك از سطوح نامبرده، واحدها و رخساره هاي ژئومورفولوژيكي خاصي شكل گرفته است كه نشانگر تحول ژئومورفولوژيكي اين درياچه در طول زمان است.

PCA ، پلايا، تحولات ژئومورفولوژيكي، درياچه ميقان