چکیده :

بازخورد يكي از مه مترين متغيرهاي مؤثر بر كارايي يادگيري حركتي و نحوة اجراي مهارت است و نقش بسيار مهمي در كنترل حركتي و اكتساب مهارت حركتي دارد. هدف اين تحقيق بررسي ميزان اكتساب و يادداري يك مهارت جديد در كودكان مبتلا به اختلال اوتيسم در شرايط ارائة بازخورد افزوده با تواترهاي مختلف بود. روش تحقيق نيم هتجربي و طرح تحقيق به روش 100 %) بود. جامعة آماري شامل كودكان پسر اوتيسم 6 ،%50 ، % پيش آزمون- پس آزمون و آزمون يادداري با سه گروه بازخورد ( 0 تا 8 ساله شهر اهواز بودند كه 21 نفر به روش در دسترس و هدفمند ب هعنوان نمونة آماري انتخاب شدند و ب هصورت تصادفي در سه گروه قرار گرفتند. تكليف آزمودني ها مهارت پرتاب از بالاي شانه به سمت سيبل ترسي مشده روي زمين بود. در مرحلة اكتساب آزمودني ها 60 پرتاب را انجام دادند. آزمودني هاي گروه صفر درصد هيچ گونه بازخوردي را دريافت نكردند، گروه 50 درصد در نصف كوشش ها و گروه 100 درصد در تمامي كوشش ها بازخورد دريافت كردند. 24 ساعت پس از مرحلة اكتساب، آزمون يادداري كه شامل 10 كوشش بود، از آزمودن يها به عمل آمد. بعد از بررسي نرمال بودن داده ها و برابري واريانس ه ا، داده ها به روش آماري تحليل واريانس بي نگروهي با انداز هگيري تكراري، تحليل واريانس بي نگروهي و آزمون تعقيبي توكي تحليل شد. نتايج در مرحلة نشان داد. همچنين گروه 100 درصد هم در مرحلة اكتساب و هم (P= اكتساب و يادداري بين سه گروه تفاوت معناداري ( 0.001 در مرحلة يادداري برتري داشت. به طور كلي توصيه مي شود در يادگيري مهارت كودكان مبتلا به اوتيسم از بازخورد افزوده با تواتر بالا استفاده شود.

کلید واژگان :

بازخورد افزوده، بازخورد متواتر، كودكان اوتيسم، مهارت پرتابي، يادگيري.



ارزش ریالی : 600000 ریال
دریافت مقاله
با پرداخت الکترونیک