«تأثیر صورخیال ادبی بر نگاره های مکتب شیراز»

خيال از عناصراساسي شكل گيري يك اثرهنري است. صورتهاي خيالي كه هنرمندان براي بيان مقاصد وانديشههاي خود به كار مـيگيرنـد عمومـاً ريـشه در باورهـاي اسـاطيري وفرهنگـي دارد. ازايـن رو ميـان صورتهاي خيالي هنرهاي مختلف، نوعي قرابـت وخويـشاوندي برقـرار است و غالباً هنرهاي مختلف در به كارگيري صورتهاي خيـالي، تحـت تاثير يكديگر هستند. ادبيات ونگارگري از ديرباز در خدمت يكديگر بودهاند. در حاشيهي نسخ خطي، براي بيان روشنتر متن ادبي، از تـصاوير نگـارگري اسـتفاده ميشد. در حقيقيت، نگارگري بيان تجسمي متن ادبي بوده و مفاهيم ادبـي را با زبان خط ورنگ به تصوير ميكشيده است. در مقابل، ادبيات نيز بيان ذهني وانتزاعي صورت نگاري بوده است. با توجه به پيوند ديرينهي ادبيات و نگـارگري، درايـن جـستار بـه بررسي تأثير صور خيال ادبي بر نگارههاي مكتب شيراز ميپردازيم. به اين منظور، ابتدا رابطهي ادبيات و نگارگري را بررسي كرده سپس چگـونگي تأثير پذيري نگارههاي مكتب شيراز را از ادبيات تحليل ميكنيم. در اين پژوهش به اين نكته دست يـافتيم كـه ادبيـات و نگـارگري رابطهاي ديالكتيكي دارند. براي دستيابي به دركي جامع از نگاره ها، بايـد از مفاهيم ادبي مدد جست و از ديگرسو، نگارگري نيز بـه مفـاهيمِ ادبـي تجسم وعينيت ميبخشد. بنابراين ميتوان گفـت مـتن و نگـاره ترجمـان يكديگرند.

1. ادبيات 2. نگارگري 3. مكتب شيراز 4. صورخيال 5. نماد.