کیفیت زندگی مفهومی است که برای ترسیم توسعه رفاه در یک جامعه به کار می¬رود و دارای دو وجه ذهنی(کیفی) و عینی(کمی) است، سنجش کیفیت زندگی در بُعد ذهنی به منظور پایش برنامه¬های توسعه از ضروت¬های اساسی است. از این رو پژوهش حاضر با هدف ارزیابی کیفیت زندگی ذهنی در مناطق شهری و عوامل مؤثر بر آن در شهر کنارک در جنوب استان سیستان و بلوچستان انجام گرفت. روش تحقیق توصیفی- تحلیلی و اخذ اطلاعات میدانی آن مبتنی بر تکمیل پرسشنامه است. روایی ابزار تحقیق(پرسشنامه) با بهره گیری از دیدگاه افراد متخصص و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ با ضریب 898/0 تأیید شد. یافته¬ها با روش¬های آماری آزمون T تک گروهی، تحلیل واریانس و همبستگی پیرسون، با بهره گیری از نرم افزار SPSS مورد تحلیل قرار گرفت. نتایج تحقیق نشان داد که کیفیت زندگی ذهنی در ابعاد اقتصادی، اجتماعی و کالبدی- محیطی کمتر از حد متوسط و با ارزش میانگین(85/2) می¬باشد. در عین حال نتایج حاصل از تحلیل یافته¬ها بیانگر آن است که شاخص¬های میزان تحصیلات خانوار، وضعیت شغلی، متوسط مالکیت زمین و کالاهای بادوام در کنار میزان تقدیرگرایی، با کیفیت زندگی ذهنی رابطه معناداری دارند ولی بین نوع مالکیت مسکن و کیفیت زندگی ذهنی ارتباط زیادی وجود ندارد.
کلید واژگان :کیفیت زندگی ذهنی، شاخص¬های کیفیت زندگی، زندگی شهری، شهر کنارک
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک