زمينه و هدف: سلول هاي دندريتيك يكي از عوامل موثر در هدايت پاسخ ايمني به سمت سلول هاي محسوب مي شوند. سلول هاي دندريتيك ممكن است موجب توليد (T Helper cell)TH يا 2 TH1 سيتوكين با الگوي متفاوت در بافت هاي مختلف شوند. احتمالاً الگوي توليد سيتوكين توسط سلول هاي دندريتيك كبد با طحال متفاوت مي باشد. به منظور بررسي علت تفاوت پاسخ هاي ايمني در بافت كبد (به عنوان يك بافت غير لنفاوي و تولروژن) و طحال (به عنوان يك بافت لنفاوي و ايمونوژن)، عملكرد در اين پژوهش مورد TH و 2 TH سلول هاي دندريتيك طحال و كبد در القاي پاسخ در سلول هاي 1 ارزيابي قرار گرفت. روش كار: در اين بررسي سلول هاي دندريتيك طحال(بافت لنفاوي) و كبد(بافت غيرلنفاوي) با روش هضم آنزيمي و محيط گراديان نايكودنز، جدا C57BL/ موش نرمال از نژاد 6 و در محيط كشت با غلظت مناسبي از پپتيد ميلين اليگودندروسيت گليكوپروتئين 6 سلول × پالس گرديدند. حدود 105 (Myelin Oligoelectrocyte Glycoprotein=MOG35-55) دندريتيك كبدي و طحالي پالس شده، به طور مجزا و به صورت زير جلدي به كف پاي هر موش تزريق گرديد. به گروه هاي كنترل نيز سلو لهاي دندريتيك پالس نشده تزريق شد. پس از گذشت 5 روز، موش هاي ايمونيزه جدا شدند و در حضور و (p opliteal) سلول هاي تك هست هاي غدد لنفاوي ناحيه اي كشت داده شدند. مايع رويي كشت سلول پس از گذشت 96 ساعت، MOG35- عدم حضور پپتيد 55 با روش (Interferon γ)IFN-γ و (Interleukin 10) IL- جمع آوري و ميزان توليد 10 مورد سنجش قرار گرفت. (Enzyme-Linked Immuno Sorbent Assay)ELISA يافته ها: در اين مطالعه نشان داد كه ميزان توليد 10 در مقايسه با گرو ههاي كنترل MOG35- سلول هاي دندريتيك كبدي يا طحالي پالس شده با پپتيد 55 از طرفي تفاوت معن يداري در ميزان .(p=0/ مربوطه به طور قابل ملاحظ هاي بيش تر بود( 004 بين موش هاي ايمونيزه شده با سلول هاي دندريتيك كبد و طحال مشاهده نشد، در حالي IFN-γ توليد .(p= 0/ بين اين دو گروه وجود داشت( 01 IL- كه اختلاف فاحشي در توليد 10 IL- نتيجه گيري كلي: از اين يافت هها مي توان چنين نتيجه گرفت كه القاي توليد ميزان بالايي از 10 توسط سلول هاي دندريتيك كبد ممكن است يكي از عوامل موثر در كاهش و تنظيم پاسخ ايمني در اين عضو باشد.
کلید واژگان :سلول هاي دندريتيك, كبد, طحال
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک