بررسی اثر قطبش در تقویت‌کننده نوری نیمه‌هادی تنشی

توسعه کاربرد دستگاههای ارتباطی نیاز به انتقال حجم بالایی از دادهها رادارند که باعث افزایش سریع ترافیک شبکههای مخابراتی شده و توسعه ظرفیت شبکههای انتقال را گریزناپذیر کرده است. در این میان دستگاههای مخابرات نوری به دلیل دارا بودن پتانسیل بالای انتقال دادهها موردتوجه قرارگرفتهاند. اولین مطالعهها درباره تقویتکننده نوری نیمههادی به بعد از اختراع لیزر نیمههادی و ساختار گالیم آرسناید برمیگردد برای انتقال دادهها به فواصل دور نیازمندیم در فواصل مختلف سیگنال ارسالی را برای رسیدن به مقصد تقویت نماییم. بهصورت کلی تقویتکنندههای نوری به دودسته زیر تقسیم میشوند:  تقویتکنندههای فیبری برای تقویت پالسهای نوری تضعیفشده، در فواصل طولانی در مسیر تعبیه میشوند. برای ساخت این نوع فیبر مادهای مانند اربیوم بهعنوان افزودنی به ناحیه مرکزی فیبر اضافه میشود. در حین کار این قسمت از فیبر در حالت تحریک اتمی قرار داده میشود و هنگامیکه پالسهای تضعیفشده از این قسمت از فیبر عبور میکنند، با یک تبادل انرژی با اتمهای تحریکشده، تقویت میشوند و بدین طریق تلفات ناشی از انتشار جبران میشود.  تقویتکننده نوری نیمههادی SOA را میتوان معادل یک لیزر در نظر گرفت که در آن فیدبک کاواک بسیار ضعیف شده است و بهواسطه فرآیند گسیل تحریکشده سیگنال ورودی در طول ناحیه فعال تقویت میشود. در ساختار SOA نور ورودی به ناحیه فعال وارد و در راستای یک موجبر فعال تقویت و از انتهای این موجبر خارج میشود ]1[ . هدف اصلی در استفاده از SOA دستیابی به نرخ بیت بالا و توانایی مجتمع شدن )به دلیل بسیار کوچک بودن( است [۲] .

تقویت‌کننده نوری نیمه‌هادی تنشی،قطبش