گسترش سگونتگاه هاي غيررسمي، ازجمله چالش هاي ج د يِ فراروي تحقّ ق ابعاد مختلف توسعه ي پايدار شهري، به ويژه در كشورهاي رو به پيشرفت تلقّ ي م ي شو د. اين پديد ه ي ناخوشايند، نتيجه ي اعمال سياست ها ي خطّ ي و آمران ه و ب ه اصطلا ح از با لا ب ه پاي ين در برنامه هاي توسعه ي اين كشورها بوده كه مسئله ي فقر شهري را بيش از هر وقت دام ن زده و به پيروي از آن، ضرورت تغييراتي در نگرش به مسئله ي سكونتگاه ها ي غيررسم ي را مطرح ساخته است. در اين راستا، مشاركت مردم در برنامه ريزي اين سكونتگا هها مي تواند، نگرش ي پرگماتيستي و واقع بينانه در برخورد با مسئله ي فوق تلقّي شود ؛ چر ا كه در عمل از طريق چرخه اي به توانمندسازي، تشكيل سرمايه ه اي اجتماع ي و درنهاي ت، موفّقي ت برنام ه ها و مشاركت بيشتر ساكنان مي انجامد. پژوهش حاضر با هدف شناسايي عوام ل مؤثّ ر ب ر ميزا ن مشاركت پذيري زنان در فرايند بهسازي محلّه ي آبك با استفاده از روش توصيف ي تحليلي و گردآوري اطلاعات، از طريق مطالعات كتابخان هاي و ميداني تدوين شده است. چارچوب مكاني نمونه گيري محلّه ي آبك و جامعه ي آماري پژوهش، زنان 30 سال به بالا در محلّه ي مورد مطالعه بوده است. جامعه ي نمونه 87 نفر و پرسشگري با روش تصادفي ساده و با استفاده از سؤالات باز، جهت بالابردن دقّت و محدود نكردن پاسخ ها انجام گرفته است. تجزيه و تحليل داده ها با روش هاي مختلف آماري، شامل توصيفي، تركيبي و روش تحليل عاملي با استفاد ه ازنرم افزار SPSS انجام گرفته است. يافته هاي پژوهش پيش رو نشان داده است كه هرچه حس تعلّق به مكان در ميان زنان بالاتر باشد، ميزان مشاركت پذيري آنان نيز بالاتر بوده و از سو ي ديگر، بالاتر بودن ميزان مشاركت پذيري، ب هطور حتم به معناي بالاتر بودن سط ح اقتصاد ي اجتماعي زنان نيست.
کلید واژگان :سكونتگاه غيررسمي، مشاركت زنان، ، توانمندسازي، محلّه ي آبك.
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک