«عفاف» از اساسی‌ترین تعالیم اخلاقی اسلام به شمار می‌رود. زنان جامعه اسلامی باید از خودنمایی، خودآرایی و دلربایی در محیط بیرون از خانه پرهیز و مردان جامعه نیز از چشم‌چرانی و هوسرانی اجتناب ورزند. امام خمینی(ره) بر ترویج فرهنگ صالح توسط زنان تأکید دارند. از دیدگاه ایشان زن در عصر پهلوی شیء مانند بوده اما بعد از انقلاب زنان تابع فاطمه(س) شده و مکتب فرهنگی اسلام را رواج داده‌اند و به برکت نهضت اسلام زن عضوی فعال در جامعه گشته و تا حدودی مقام خود را یافته است. این مقاله بر آن است که با روش تحلیلی، توصیفی به بررسی جایگاه و تأثیر عفاف زنان و قدرت‌یابی آنان در جامعه سیاسی ایران بعد از انقلاب بپردازد و نتیجه تحقیق نشان می‌دهد که عفاف و حجاب بانوان نه تنها مانعی برای حضورشان در اجتماع نیست بلکه زنان با حفظ عفاف و با پایبندی به آموزه‌های دینی و بهره‌گیری از سیره بزرگان دین خصوصاً امام خمینی(ره) به عنوان عنصری تأثیرگذار در جریان رو به رشد انقلاب اسلامی نقش ایفا می‌کنند.
کلید واژگان :عفاف، قدرت‌یابی، زنان، اسلام، آسیب‌های اجتماعی، حجاب
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک