زمینه: هدف از این پژوهش، مقایسهي میزان اثربخشی رفتاردرمانیشناختی، رفتار درمانیشناختی توأم با روش مواجهه و پیشگیري از پاسخ و دارودرمانی در بهبود علایم اختلال وسواس جبري میباشد. روش: طرح پژوهش حاضر از نوع آزمایشی با پیشآزمون پسآزمون و گروه کنترل با پیگیري بود. آزمودنیهاي پژوهش را 48 بیمار وسواسی جبري تشکیل میدادند که بهصورت نمونهگیري در دسترس انتخاب و به شیوهي تصادفی در 4 گروه رفتار درمانیشناختی توأم با روش مواجهه و پیشگیري از پاسخ، رفتار درمانیشناختی، دارودرمانی و کنترل قرار گرفتند. براي گردآوري اطلاعات از پرسشنامههاي وسواسی جبري مادزلی، افسردگی بک (ویراست دوم) و اضطراب بک استفاده شد. نمرات بهدستآمده از ارزیابیها در سه مرحلهي (پیشآزمون، پسآزمون و پیگیري) با روش آماري تحلیل واریانس چندمتغیري یکراهه و آزمون تعقیبی توکی با استفاده ازنرم افزار SPSS نسخه ي 18 مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. نتایج: نتایج پژوهش حاضر نشان داد که هر سه نوع درمان رفتاردرمانیشناختی توأم با روش مواجهه و پیشگیري از پاسخ، رفتاردرمانیشناختی و دارودرمانی بهطور در بلند .(P <0/ معناداري باعث کاهش علایم اختلال وسواسی جبري شدند ( 001 مدت اثر رفتار درمانیشناختی توأم با روش مواجهه و پیشگیري از پاسخ و رفتار درمانیشناختی مؤثرتر از دارو درمانی بود، اما بین اثر رفتاردرمانیشناختی توأم با روش .(P <0/ مواجهه و پیشگیري از پاسخ و رفتار درمانیشناختی تفاوتی وجود نداشت ( 001 نتیجهگیري: هر سه نوع درمان در کاهش علایم اختلال وسواسی جبري مؤثر میباشند و در بلندمدت، رفتاردرمانیشناختی توأم با روش مواجهه و پیشگیري از پاسخ و رفتار درمانیشناختی اثر دیرپاتري نسبت به دارودرمانی دارند.
کلید واژگان :اختلال وسواس جبري، رفتار درمانیشناختی، مواجهه و پیشگیري از پاسخ، دارو درمانی
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک