شبکه های حسگر بی‌سیم (WSNها) از تعداد زیادی سنسور تشکیل شده است که دارای قابلیت¬هایی مانند حسگری، محاسبات، و برقراری ارتباط می¬باشند. توان باتری یک منبع مهم شبکه حسگر بی‌سیم می¬باشد. بنابراین عملکرد موثر شبکه حسگر بی‌سیم بستگی به استفاده بهینه از منبع باتری دارد. شبکه‌های حسگر بی‌سیم به‌طور معمول دارای محدودیت مصرف انرژی هستند. طراحی پروتکل مسیریابی مناسب به‌طور قابل توجهی می‌تواند مصرف انرژی در شبکه‌های حسگر بی‌سیم را کاهش دهد. در این مقاله یک راه¬کار جدید پیشنهاد شده که در آن گره به‌صورت خاص و در نواحی مختلف قرار گرفته تا پوشش در محیط برقرار شود و برای کاهش مصرف انرژی در گره¬ها، تنها یک گره در هر ناحیه در یک بازه¬ زمانی فعال و سایر گره¬های ناحیه به حالت خواب خواهند رفت. برای برقراری چرخه¬ وظایف و عدم تحمیل بار زیاد بر یک گره، گره¬ فعال که وظیفه¬ حس‌کردن و حفظ پوشش در ناحیه را برعهده دارد، در بازه¬ زمانی بعدی ممکن است گره¬ دیگر به‌عنوان گره¬ فعال انتخاب شود. در شرایطی که بخشی از شبکه از گره تهی و اطلاعات آن در دسترس نباشد، با استفاده از تخمین اتفاق آرا توسط گره-های سایر نواحی مجاور می‌توان سعی در تخمین مقدار آن ناحیه داشت. در واقع انتظار می‌رود که در روش پیشنهادی، با استفاده از ناحیه-بندی محیط، تخمین اتفاق آرا و چرخه¬ وظایف پوشش سراسری در شبکه بی‌سیم، کارآیی بهبود یابد. نتایج حاصل نشان داده که روش پیشنهادی دارای کارایی مناسبی نسبت به سایر روش‌های مورد مقایسه است.
کلید واژگان :شبکه حسگر بی‌سیم، پوشش، ناحیه¬بندی، چرخه¬ وظایف، تخمین اتفاق آرا.
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک