تأثير آموزش مهارتهای ارتباطي با رويکرد ديني بر اخلاق حرفهای و اهمالکاری شغلي کارکنان علوم پزشکي سبزوار

زمینه و هدف: مهارت‌های ارتباطی مجموعه‌ای از مهارت‌ها است که می‌تواند سبب برقراری تعامل مطلوب بین افراد و گروه‌ها در سازمان شود و زمینة رشد اخلاق حرفه‌ای و اهمال‌کاری کارکنان را فراهم سازد. بر این اساس، پژوهش حاضر با هدف بررسی تأثیرآموزش مهارت‌های ارتباطی با رویکرد دینی براخلاق حرفه‌ای و اهمال‌کاری شغلی کارکنان انجام شد. مواد و روش‌ ها: این پژوهش تجربی از نوع پیش آزمون - پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعة آماری پژوهش را تمامی کارکنان اداری دانشگاه علوم پزشکی سبزوار در سال 1395 تشکیل دادند که 80 نفر از آن‌ها به روش نمونه‌گیری تصادفی ساده انتخاب شدند و به صورت گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل (هر گروه 40 نفر) جای گرفتند. گروه مداخله 6 جلسة 90 دقیقه‌ای آموزش مهارت‌های ارتباطی با رویکرد دینی را دریافت کردند. برای گردآوری داده‌ها از پرسشنامه‌های استاندارد اخلاق حرفه‌ای و اهمال‌کاری استفاده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از نرم افزارSPSS22 و از روش‌های آمار توصیفی و تحلیلی (کوواریانس) استفاده شد. یافته ‌ها: نتایج تحلیل کوواریانس نشان داد که آموزش مهارت‌های ارتباطی با رویکرد دینی بر اخلاق حرفه‌ای (123/5 = F، 05/0P< ) و اهمال‌کاری شغلی (944/1 = F، 05/0P< ) تاثیر مثبت و معناداری داشته است. نتیجه گیری: نتایج پژوهش نشان داد که آموزش مهارت‌های ارتباطی با رویکرد دینی می‌تواند موجب افزایش اخلاق حرفه‌ای و کاهش اهمال‌کاری کارکنان خواهد شد.

مهارت‌های ارتباطی با رویکرد دینی، اخلاق حرفه‌ای، اهمال‌کاری