ريسك تمركز موسسات بيمه، نوع خاصي از ريسك بازار است كه موسسه بيمه يا صنعت بيمه به دليل تمركز بر يك رشته فعاليت يا يك منطقه جغرافيايي با آن مواجه مي شود. در اين مقاله شاخص ريسك تمركز رشته فعاليت هاي صنعت بيمه كشور طي سا ل هاي 1357 تا 1392، با داده هاي ضريب خسارت و با استفاده از شاخص هاي تمركز هرفيندال-هيرشمن، آنتروپي تايل، هانا-كي، هال-تايدمن و ضريب جيني محاسبه شده است. آزمون عليت گرنجري، فرضيه وجود رابطه معني دار بين سري هاي زماني ضريب خسارت و شاخص هاي ريسك تمركز برآوردشده طي دوره را تاييد مي كند؛ نتايج تحقيق نشان مي دهد كه اندازه تمركز صنعت بيمه در رشته فعاليت هاي مختلف بر ضريب خسارت پرداختي صنعت بيمه موثر است. بنابراين صنعت بيمه يا موسسات بيمه مي توانند بر اساس نتايج حاصل و با تخصيص مجدد منابع در رشته فعاليت هاي مختلف و مناطق جغرافيايي كشور، ضريب خسارت پرداختي خود را تا سطح معقولي كاهش دهند.
کلید واژگان :ريسك تمركز، صنعت بيمه ايران، شاخص هاي تمركز، ضريب خسارت، رشته فعاليت ها
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک