در این پژوهش، وضعیتِ جامعه‌شناختیِ کرینگانی ازمنظرِ حوزه‌های مورد کاربرد زبان و همچنین نگرش گویشوران نسبت به این گونه زبانی بررسی شده است. زبانِ اکثریتِ جمعیتِ آذربایجان، ترکیِ آذربایجانی است. زبانِ اقلیتِ مهاجرِ کرینگانی در تماس با زبان ترکی شرایط خاصِ جامعه‌شناختیِ زبانی ایجاد کرده است. 49 نفر کرینگانی با نمونه‌برداریِ مرحله‌ای جهت پاسخ به سؤالات پرسشنامه به‌عنوان ابزارِ گردآوریِ اطلاعات از مناطق مختلف انتخاب شدند. اطلاعات توصیفی مثل فراوانی، درصد و توزیع پاسخ‌دهندگان و پاسخ‌ها با استفاده از نرم‌افزار SPSS نسخۀ 21 برای بررسیِ مواردِ کاربردِ کرینگانی و همچنین نگرش گویشوران نسبت به این گونۀ زبانی استخراج شده است. یافته‌ها نشان می‌دهد که گرچه کرینگانی در بعضی حوزه‌های خصوصی مثلاً در ارتباط با بعضی اعضای خانواده کم‌وبیش استفاده می‌شود، در سایر حوزه‌ها حتی حوزه‌های غیرضروری مثلاً در رابطه با خواهر و برادر کرینگانی، این گونۀ زبانی وضعیت پایدار و ایمنی ندارد. اکثر گویشوران نگرش مثبت نسبت به زبان قومی نشان داده‌اند. حمایت لفظی و نگرش مثبت به زبان از یک سو و استفادۀ محدود و محدودتر از این زبان حتی در بعضی حوزه‌های خصوصی با هم‌زبانانِ کرینگانی از سوی دیگر، تناقض‌آمیز هست و موضوعی است که نیاز به کنکاش بیشتری دارد.
کلید واژگان :کرینگانی؛ حوزه‌های کاربردی؛ نگرش گویشوران؛ آذربایجان
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک