در گفتمان شناسی، دسته ای از واژگان را نشان دار مای نامناد کاه معاانی فراتاری از ساط قاموسای دارند. دقت در گزینش چنین واژه هایی در شعر، راهای اسات باه ساوی واقعیااتی کاه در بساتر تااریز جریان داشته اند. مسئله در شعر نظامی، این مسئله گاه به طرزی ناپیدا در بطن واژه های نشان داری اسات که شاعر برگزیده است. در این جستار، به گونة توصیفی ا تحلیلی و با مطالعة منابع مرتبط با تاریز عصر نظامی، وقایع مؤثر بر ذهن هنرمند را در نظر گرفته ایم. سپس با استخراج و بررسای واژگاان پربساامد و نشان دار در خمسه، به ارتبااط معنای دار میاان حضاور ایان واژه هاا در شاعر و حاوادث واقاع در دوران زنادگی او پارداختیم و باه منظاور تحلیلای روشامند، رویکارد تحلیال انتقاادی گفتماان فارکلاف را است؛ یعنی در عین حال که رواباط و » کردار اجتماعی « برگزیدیم. نتیجه نشان داد که زبان نظامی یک هویت های اجتماعی آن را به وجودآورده ، سازندة آن هاست و ابزاری برای مبارزه در رفع نابرابری های «قدرت» است.
کلید واژگان :تحلیل انمقادی گفممان، جامعه شناسی، واژگان نشان دار، خمسة نظاامی ،فرکلاف.
ارزش ریالی : 350000 ریال
با پرداخت الکترونیک