هدف اصلی این پژوهش سیاست‌گذاری بهبود وضعیت مدیریت محلی با رویکرد اجتماع‌محور در سکونتگاههای غیررسمی با رویکرد اجتماع‌محور می‌باشد. روش تحقیق حاضر توصیفی- تحلیلی و روش جمع‌آوری داده‌ها و اطلاعات به‌صورت پیمایشی می‌باشد. به‌منظور بررسی و تدوین مبانی نظری مرتبط با موضوع تحقیق، از دو روش کتابخانه‌ای و میدانی استفاده شده است. برای تحلیل داده‌ها از مدل SWOT و QSPM استفاده‌شده است. ازآنجاکه سازوکار مناسبات درونی شورایاری باید از «دبیرمحوری» به سمت «شورایارمحوری» حرکت کند؛ شورا و شهرداری باید به یک مدل کارآمد و شفاف، با حفظ استقلال نهاد نظارتی (شورا و شورایاری) از نهاد اجرایی (شهرداری) در نوع اداره محله، با توجه به وجود سه ضلع؛ شهرداری منطقه، سرای محله و شورایاری در هر محله، برسند. ازاین‌رو، به نظر می‌رسد طرح مذکور به دلیل داشتن هدف توانمندسازی محلهها، بتواند در راستای توانمندسازی و ایجاد کانال ارتباطی میان سازمان‌های دولتی و محلهها تأثیرگذار باشد. نتایج پژوهش نشان می‌دهد که در راستای بهبود وضعیت فعلی مدیریت محلی باید راهبرد‌های ترکیبیِ معین استفاده گردند که به ترتیب عبارتند از: برنامه‌ریزی پایین ـ بالا با ترکیب آرای جمعی، وجود پایگاه معتبر داده در راستای الزام برای مدیریت محله، افزایش مشارکت ساکنان محله با آگاه‌سازی در حوزه مدیریت و سرای محله‌ای.
کلید واژگان :مدیریت‌‌محله، شورایاری، سکونتگاه‌های‌‌غیررسمی، رویکرد‌‌اجتماع‌‌محور.
ارزش ریالی : 300000 ریال
با پرداخت الکترونیک