کاربرد ایهام در غزلهای شوکت بخاری

ایهام از عناصر مهم زبان ادبی و از گونه های پرکاربرد صنایع بدیعی است که آن را از انواع هنجارگریزی دانسته اند. ایهام در محور مجاورت و همنشینی به وجود می آید و به کمک آن می شود کلام را در هاله ای از رمزوارگی فرو برد. ایهام را همچنین می توان هنری ترین و پرراز و رمزترین شگرد ادبی دانست که شاعران و سخنوران هنرمند از آن بهره گرفته اند، بی شک پی بردن به شگفتی های این آرایه بدیعی، ما را به شناسایی سخنان رازآلود آنان راه می نماید. در ادب فارسی، حافظ و خاقانی را پیشرو این هنر می دانند. شوکت بخاری از شاعران سده یازدهم هجری و از پارسی سرایان توانای ماوراءالنهر است، شعر وی سرشار از خیال انگیزی بوده و بیشتر صنایع بدیعی را می توان در غزل های وی یافت. این پژوهش بر آن است تا، با نگاهی به غزل های شوکت بخاری، انواع مختلف ایهام را مورد تحلیل و بررسی قرار دهد.

شعر فارسی، شوکت بخاری، غزلها، انواع ایهام