بررسی اعتقاد به معاد و نقش تربیتی آن از دیدگاه امام علی(ع) نهج البلاغه.

اعتقاد به مرگ و معاد وحيات پس از آن اساس زير بناي اديان آسماني وتوحيدي را تشكيل ميدهد. از آنجا كه مصدر و منشا تمام اديان واحد ميباشد، بنابراين مي توان چنين گفت: كه با وجود تفاوتهايي كه ميان اديان وجود دارد، در نهايت به این نتيجه ميرسيم که انسان عبث خلق نشده است، بازگشت او به سوي خداي واحد مي باشد و تفاوت تنها در كيفيت پيمودن اين مسير است و اساساً انسان براي بقاء و قرب الهي مراحل مختلف زندگي دنيوي و اخروي خود را ميگذراند و سرانجام با كيفر و پاداش الهي مواجه مي شود و در نهايت در جوارحضرت حق به زندگي جاويد دست خواهد يافت. "و اگر مرگ نبود دست انسان پی چه چیزی می گشت. " (سهراب سپهری)

معاد،آرا تربیتی،نهج البلاغه