واکاوی مفهوم، کارکرد و جایگاه سازماندهی اطلاعات در مدل‌های مدیریت دانش سازمانی

مديريت دانش، شامل همۀ رویه‌هايی است که برای اداره دارايی‌هاي دانشی سازمان لازم است. اگر دانش عيني نتواند در شكل محض خود مشاهده، سازماندهي و مديريت شود، نمي‌توان از قابليت‌هاي آن بهره‌مند شد. بر اين اساس، تنها شناخت روشهاي خلق و ذخيره دانش كافي نيست، بلكه لازم است تا به ضرورت سازماندهي و اشاعه دانش نيز توجه شود. شناختي صحيح از ابزارهاي سازماندهي دانش باعث مي‌شود تمام عناصر و عوامل سيستمي و انساني با سهولت و كارايي بيشتر به مبادلة دانش پرداخته و ساختار مديريت دانش را رشد دهند. عنصر سازماندهی اطلاعات در این الگو‌ها دارای تعاریف و نقش‌های متعددی است که علی‌رغم نقش اساسی در عینیت‌بخشی به دانش ضمنی است که با توسعه رویکردهای نوین سازماندهی اطلاعات و تاکید بر نظام‌های دانش‌مدار نمود بیشتری پیدا می‌کند. با توجه به اهميت این امر، در این پژوهش تلاش شده است تا از منظر سازماندهي اطلاعات به مقوله مدیریت دانش پرداخته شده و مولفه‌های موثر بر رويكردهاي نوين سازماندهي در مديريت دانش مد توجه قرار گیرد. با توجه به تأکید رویکردهای نوین سازماندهی بر دانش‌مداری، در این پژوهش نقش و کارکرد قواعد جدید سازماندهی اطلاعات در ارتقاء و بهينه‌سازي فرايندهاي مدیریت دانش مطالعه شده و مدل‌های موجود چرخه مدیریت دانش و نقش سازماندهی اطلاعات به عنوان حلقه واسط در این فرآیند مورد بررسی قرار گرفته است. سپس عناصر سازماندهی توصیفی در پیوند با مدل «نوناكا و تاكه اوچي» به‌عنوان یکی از مدل‌های مطرح در مدیریت دانش و پیشنهاد به کارگیری آن در مخازن سازمانی ارائه شده است.

مدیریت دانش، سازماندهی دانش، مدل نوناكا و تاكه‌اوچي، مدیریت اطلاعات سازمانی.