رابطه پیش‌بینی سازمانی بر عملکرد سازمانی با نقش میانجی دوسوتوانی و نقش تعدیل‌گر پویایی محیطی

زمینه و هدف: پژوهش حاضر با هدف بررسی رابطه پیش‌بینی سازمانی برعملکرد سازمانی با نقش میانجی دوسوتوانی و نقش تعدیل‌گر پویایی محیطی صورت گرفت. روش‌شناسی: این پژوهش از لحاظ هدف کاربردی و از نظر روش، توصیفی–پیمایشی است. جامعه آماری پژوهش کلیه مدیران پالایشگاه‌های زیر نظر شرکت ملی پخش فراورده‌های نفتی ایران است. با توجه به حجم نمونه موردنیاز برای مدل‌سازی معادلات ساختاری، تعداد 250 نمونه به‌روش تصادفی ساده انتخاب شد. ابزار گردآوری در این پژوهش، پرسش‌نامه استاندارد است که حاوی 49 سؤال است، روایی ابزار از طریق روایی سازه، روایی همگرا و واگرا مورد سنجش قرار گرفت. پایایی ابزار نیز با استفاده از ضریب آلفای کرونباخ برابر 882/0 محاسبه و مورد تأیید قرار گرفت. یافته‌ها و نتیجه‌گیری: نتایج حاصل از نرم‌افزار PLS نشان داد که پیش‌بینی سازمانی از طریق دوسوتوانی نوآوری بر عملکرد شرکت رابطه معنی‌داری دارد. نوآوری بهره‌برداری و نوآوری اکتشافی بر عملکرد رابطه معنی‌دار و متوسطی دارند. هم‌چنین رابطه پایش محیطی بر عملکرد از طریق نقش میانجی نوآوری اکتشافی و نوآوری بهره‌برداری تأیید شد. رابطه انتخاب راهبرد بر عملکرد از طریق نقش میانجی نوآوری اکتشافی و نوآوری بهره‌برداری نیز مورد تأیید قرار گرفت، هم‌چنین نتایج نشان داد نوآوری اکتشافی بر رابطه یکپارچه‌سازی بر عملکرد نقش میانجی دارد، ولی رابطه یکپارچه‌سازی بر عملکرد از طریق نوآوری بهره‌برداری مورد تأیید قرار نگرفت. هم‌چنین نتایج نشان داد که پویایی محیطی رابطه نوآوری اکتشافی و نوآوری بهره‌برداری را بر عملکرد تعدیل می‌کند.

پیش‌بینی سازمانی عملکرد سازمانی دوسوتوانی نوآوری پویایی محیطی