اكتساب فناوري به عنوان ابزاري حياتي در جهت دستيابي به رقابت پذيري بين المللي و حركت پايدار به سوي توسعه از اهميت روزافزوني در فرايند توسعه كشورها برخوردار است. بدون دستيابي به دانش، مهارت ها و فناوري هاي رو به رشد نمي توان از آينده و حيات بلندمدت سازمان ها اطمينان حاصل نمود. شناسايي فرايند اكتساب فناوري و عوامل موثر بر آن و همچنين ايجاد زيرساخت هاي لازم براي جذب فناوري اكتساب داده شده از اهميت اساسي برخوردار است. از اين رو لازم است كه با ايجاد يك ساختار مشخص و هدفمند براي اكتساب فناوري و در نظر گرفتن همه عوامل و جنبه هاي مختلف آن از اثربخش بودن اكتساب فناوري انجام شده اطمينان حاصل نمود. روش هاي مختلفي براي اكتساب فناوري و همكاري فناورانه وجود دارد كه با توجه به نوع نياز سازمان و محتواي فناوري و همچنين خصوصيات شركت هاي اكتساب دهنده و اكتساب گيرنده بعضي از اين روش ها كاراتر و اثربخش تر خواهند بود. شناسايي و تدوين مدل هايي كه ما را به تصميم گيري صحيح تر در زمينه اكتساب فناوري سوق دهد، داراي اهميت زيادي است كه علاوه بر هرز نرفتن سرمايه ها و توانمندي ها، منجر به ايجاد قابليت ها و توانمندي هاي فناورانه مورد نظر در سازمان مي شود. به هر حال اكتساب فناوري براي كشورهايي مانند كشور ما كه از نظر سطح فناوري اختلاف زيادي با ديگر كشورها دارند و ناچار به پر كردن شكاف فناورانه خود هستند موضوعي بسيار مهم بوده و در صورت عدم وجود نگرش علمي نسبت به آن مي تواند منجر به شكست و خطاهاي جبران ناپذيري شود. در اين مقاله سعي بر آن است تا با استفاده از روش آناليز فاكتور، الگويي جهت شناسايي مناسب ترين روش اكتساب فناوري در شركت ها ارائه گردد و الگوي مورد نظر در يك شركت ايراني آزمون گردد.
کلید واژگان :اكتساب فناوري، آناليز فاكتور، شركت
ارزش ریالی : 600000 ریال
با پرداخت الکترونیک