شناخت مفهومی و جرم انگارانه جاسوسی در حقوق کیفري سنتی و حقوق فن آوري اطلاعات

جاسوسی در هر دور هاي از تاریخ با شک لهاي مختلف وجود داشته است. از زمان شک لگیري اولیه اجتماع تا تشکیل ملت دول تها بعد از عهدنامه وستفالی 1648 میلادي تا زمان امروز که اطلاعات ویژگی مهم عصر حاضر است، جاسوسی در دو فضاي عمده یا بر اساس مشاهده و کسب اطلاعات با تکیه بر حواس و خلاقیت انسانی و یا در فضاي مجازي و با استفاده از ابزارهاي موجود در آن همچون رایانه صورت می گیرد. این پژوهش پس از تشریح مفاهیم و طبق هبند يهاي مختلف در حوزه جاسوسی، به بررسی قوانین موجود و مرتبط به جاسوسی در حقوق کیفري سنتی و ف نآوري اطلاعات و در پایان به ارایه راهبرد و پیشنهاد به منظور کاهش جاسوسی پرداخته است. این پژوهش کاربردي است و ابزارهاي جم عآوري اطلاعات از رو شهاي کمی، استفاده از داد ههاي آماري موجود و از روش کیفی، ابزار مطالعه اسناد و متون مدنظر می باشد. در روش پژوهش با توجه به این که در مقاله حاضر برخی مفاهیم تبیین م یگردند، روش توصیفی مورد استفاده قرار گرفت و در عین حال به منظور کشف روابط پدید هها، فرآیندها، موضوعات و بررسی عوامل بروز آ نها از روش تحلیلی نیز استفاده گردید. هدف پژوهش عبارتست از بازشناسی دقیق مفهوم جاسوسی در حقوق ایران و مداقه در حوزه شناخت قانون و مجازا تهاي مدنظر که نتیجه آن آگاه یبخشی به قسم تهایی است که کارکنان آنان در معرض جاسوسی و تهدیدهاي مربوط م یباشند. به صورت کلی به عنوان نتیجه این پژوهش م یتوان گفت که آگاه یرسانی در خصوص مواد قانونی و مجازا تها و از طرفی تقویت نظارت ارشادي همراه با نظارت تعقیبی از عوامل مهم کاهش جرم جاسوسی و جرایم مربوط می باشد

جاسوسی/ حقوق کیفري/ حقوق ف نآوري اطلاعات.